Deze week organiseert Zonta International haar tweejaarlijkse conventie in Rotterdam. Nog nooit eerder kwamen er tweeduizend vrouwen uit de hele wereld in Nederland bij elkaar. De stad Rotterdam riep de maand rond de conventie uit tot ‘vrouwelijke maand’ en herdoopte de stad van half juni tot half juli tot La City 2008.

“Op ieder potje past een dekseltje” – voor lesbische vrouwen krijgt deze oud-Nederlandse wijsheid een hele nieuwe betekenis dankzij Soula Notos, comedian, schrijver en theatermaker.

Ik ben deze maand 83 geworden. Heel oud dus. Toch stap ik elke morgen enthousiast en nieuwsgierig mijn bed uit. Om te zien of er iets te ontdekken valt; of er op me gewacht wordt. Een heel echt gevoel en als u wilt weten waar dat gevoel vandaan komt, kan ik op uw vraag een antwoord geven. Ik dank het onder andere aan een mens die ongeveer 2500 jaar geleefd heeft. Hij heette Jesaja.

Toegegeven, het is vrij beroerd gesteld met de beeldvorming van vrouwen op tv. In de meeste dramaseries zijn vrouwen emotioneel ongeleide projectielen, in videoclips figureren vooral zaadvragende sletjes en in reality series zijn de dames stuk voor stuk dom en hysterisch. Maar kom op, is er dan geen enkele plek voor vrouwen die dit soort stereotiepe blauwdrukken in één brute beweging van tafel vegen? Jawel, deze plek heet de komedieserie en de dame in kwestie is de groteske vrouw.

Goedgemutst ging Mirella Buurman haar bevalling tegemoet. Als arts had ze beter moeten weten, maar de roze-wolkverhalen pakten ook haar in. Wist zij veel hoe gebruikelijk en ingrijpend klachten als verzakkingen, aambeien en urineverlies zijn. Openlijk praten over de lichamelijke verwoestingen die een zwangerschap aanricht blijkt echter not done.

Help, de bevolking vergrijst! Maar André Rouvoet heeft een plan: als vrouwen nou weer eens wat meer kinderen gingen baren? Lumineus idee, ware het niet dat zij ook al een andere dienstopdracht kregen: fulltime aan de slag!

Het gruwelijke verhaal uit Amstetten is in Nederland al geen nieuws meer. We hebben gegriezeld en ons hoofd geschud over zoveel ellende en ons afgevraagd wat ze in Oostenrijk allemaal nog meer uitspoken in die kelders. Maar nu is het over. Klaar. Genoeg gehoord. Trouwens het EK voetbal begint en het moet weer vrolijker worden.

Om het aankomend LadyFest van september in Amsterdam mogelijk te maken, moet er natuurlijk een hoop geld worden ingezameld. En dus worden er benefieten georganiseerd. Op 10 mei waren vijf bands te zien in Anarres, Dordrecht; Majireille, Lushus, de Fatwa’s, PMS en Link. Dankzij de brede programmering en het afwezige publiek, stond de muziek in het absolute middelpunt.

Toen ik op de tv hoorde dat verpleegsters van de St. Rafaelkliniek in Cadiz (Spanje) verplicht een rokje aan moesten naar het werk, was ik in de veronderstelling dat het hier ging om een ernstig vervroegde 1 april grap. Goed, op het beeldscherm waren verpleegsters te zien in erg korte en slecht zittende rokjes die zenuwachtig aan hun kledij pulkten omdat deze constant neigde op te waaien. Maar zoiets gelóof je toch niet?

De pan-Arabische talkshow Kalam Nawaem is een grote hit in het Midden-Oosten. Dat komt in het bijzonder door de eigenzinnige presentatrices die de (controversiële) agenda van het programma bepalen. Bregtje van der Haak maakte een documentaire over de vier vrouwen.

Al die verkettering van vrouwen die parttime werken en dat gehamer op de tekortkomingen van mannen: Roos Wouters is het spuugzat. Hoezo vrouwen massaal naar de top en mannen aan de kant? Koester de vrouwen én mannen die het fifty-fifty proberen te regelen.

Zijn er nog wat vrouwen met gitaren in de zaal? Afgelopen week in de Sub71 en Parkhof in ieder geval wel. Vicious Irene (Zweedse punk) en Link (Groningse kutpunk met ballen) combineerden Old School herrie met hoge meidenstemmen en lage sounds. Esmeralda Tijhoff, redacteur van de LOVER en gitaarspeler in LinK, doet verslag.