Het is vaak onderwerp van een gespannen debat: racisme in Nederland. Voor veel (witte) Nederlanders is het moeilijk te erkennen dat het bestaat, maar tegelijkertijd is het alom aanwezig. Recent bracht presentator Sosha Duysker een persoonlijke docuserie uit, Uit de kramp, waarin ze witte Nederlanders uitdaagt hun rol in alledaags racisme te erkennen. Als we het onderwerp negeren, kunnen we er ook niets aan veranderen. Sosha’s serie zette me aan het denken: hoe manifesteert racisme zich in onze popcultuur? Wat weerspiegelen Nederlandse culturele producten? In dit artikel kijk ik naar de manier waarop racisme wordt gereproduceerd in onze popcultuur en wat representatie kan betekenen.Voor je verder leest... Heb je al gedoneerd aan onze crowdfunding? Ter ere van ons 50-jarig jubileum geven we een fysiek tijdschrift uit en daar hebben we jouw hulp bij nodig. De crowdfunding vind je hier.

In Europa zijn sinds het begin van de een-en-twintigste eeuw rechtspopulistische partijen onmiskenbaar aanwezig. Velen daarvan dragen volgens politicologen een politiek van ongelijkheid uit die haar roots heeft in het eeuwenoude Europees kolonialisme. Ook in Nederland doen partijen zoals FvD, PVV, JA21, BVNL en de BBB het over het algemeen goed in de peilingen en worden ze vaak geprezen om hun eerlijke geluid. Sinds hun intrede in de Nederlandse politiek is het politieke en maatschappelijke debat extremer geworden in haar racistische, seksistische en classicistische taalgebruik, zeker via sociale media. Omdat er een verband lijkt te zijn tussen rechtspopulisme en onderdrukking, geeft dit artikel hierop toelichting en, specifieker, laat het zien hoe het Nederlands kolonialisme een niet te ontkennen invloed heeft op de veelgebruikte retoriek en politiek van rechtspopulisten.