De aftrap van IFFR 2016

Dit jaar heeft IFFR ruim aandacht voor (trans) gender films, in het programma Gender(dot)net. Fotograaf CB Berghouwer heeft alle films en de performance in de ‘gender swap machine’ op het lijstje staan en zal verslag doen. Houd onze website dus in de gaten voor tips en recensies. Hoewel de films uit het Gender(dot)net programma nog even op zich laten wachten heeft CB Berghouwer voor jullie alvast drie films uitgekozen:

Mijn eerste keuzes op het IFFR waren een beetje ongelukkig, maar deze film wil ik wel even behandelen, vooral als een zogenaamde ‘trigger warning’. In de VS is het in feministische/activistische kringen goed gebruik om te waarschuwen voor content die door sommigen als te heftig ervaren kan worden. Malgré la Nuit (Philippe Grandieux, Frankrijk/Canada 2015), hoewel een mooie film, bevat een aantal zeer gewelddadige (verkrachtings)scènes waar mijn maag van omdraaide. Later in de film vallen alle elementen wat meer op z’n plek, dus als je gaat blijf dan vooral tot het einde van de film in de zaal.

Verder zag ik The Daughter (Simon Stone, Australië, 2015), ook een redelijk destructieve film, en draait vooral – de titel verraadt het al – over een dochter waarvan geleidelijk aan blijkt dat haar vader niet haar biologische vader is. Hoewel een spannend verhaal over familiegeschiedenis en hoe twee jeugdvrienden ermee omgaan, bleef er toch een wat nare smaak achter na het zien van de film. De vrouwenrollen zijn allemaal bijrollen en zij zijn vooral slachtoffer. Misschien komt het doordat het een bewerkt theaterstuk van Hendrik Ibsen is, de Noorse 19e eeuwse theaterschrijver die in 1906 overleed. Maar een echt excuus vind ik het niet, want als je een oud stuk in de huidige tijd situeert, waarom de vrouwenrollen dan ook niet?

Oscuro Animal (Felipe Guerrero, Columbia/Argentië, 2016), wat een bijzondere film. De maker koos ervoor geen dialoog te gebruiken. Een goede keuze, want tekst zou de krachtige beelden alleen maar verzwakken. De beelden komen steviger binnen zonder woorden, want eerlijk gezegd zijn er geen woorden voor wat de drie vrouwen afzonderlijk meemaken. De film gaat over geweld tegen vrouwen in oorlog en relaties. Het speelt zich af in het Colombiaanse oerwoud, maar het staat voor elk willekeurig land in (burger)oorlog. We volgen de drie vrouwen in hun tocht om aan het geweld te ontsnappen. De film is integer gemaakt, met gevoelige aandacht voor het persoonlijke verhaal van de drie vrouwen. Een aanrader!

En ook voor de thuisblijvers valt er iets te halen! Via deze link kun je een aantal korte video’s bekijken.

In de volgende aflevering onder andere de film Girls Lost (aanrader), het programma Gender(dot)net en de hond van Laurie Anderson.