Oud-leden aan het woord - Anneke Heinz

Anneke Heinz gefotografeerd door Annika Hagen Kaatje Ziet
Anneke Heinz gefotografeerd door Annika Hagen Kaatje Ziet
Nienke Amarins Hettinga (redacteur)

Omdat LOVER dit jaar vijftig jaar bestaat, heeft de redactie oud-leden, die om en rond 1984 actief waren, van Tijdschrift LOVER geïnterviewd. Hoe kijken ze terug op hun tijd bij LOVER? Wat motiveerde hen toen? Herkennen ze hun idealen in die van jongere generaties? En hoe zien zij de toekomst van het feminisme? In deze editie: Anneke Heinz.

Voor je verder leest... Heb je al gedoneerd aan onze crowdfunding? Ter ere van ons 50-jarig jubileum geven we een fysiek tijdschrift uit en daar hebben we jouw hulp bij nodig. De crowdfunding vind je hier.

Anneke Heinz heeft een rijke geschiedenis in het ondersteunen van verschillende bewegingen, voornamelijk gericht op vrouwen- en homorechten. Met haar achtergrond als grafisch ontwerper vond ze het essentieel om als vormgever impact te maken. Omdat de organisaties met financiële beperkingen worstelden, bood ze haar diensten kosteloos aan, van verschillende tijdschriften en affiches. Haar tijd als vormgever voor diverse homo- en feminstische bewegingen zijn een belangrijk deel van haar leven geweest. Ze schat dat ze vijf of zes jaar actief is geweest bij Tijdschrift LOVER. Haar toewijding aan grafisch ontwerp en haar bijdrage aan diverse bewegingen ziet ze als een belangrijk deel van haar leven.

Breder perspectief
Tijdens de redactievergaderingen van LOVER begreep ik eigenlijk niet veel van waar het over ging. Ik beschouwde mezelf niet als een feminist, ook was ik nauwelijks betrokken bij feministische activiteiten. Ik kende wel veel mensen, vooral van het uitgaan en demonstraties, maar dat was meer gericht op een algemene sociale kring dan op een specifiek feministisch netwerk. Mijn focus lag eerder op de lesbische gemeenschap en op politiek gebied dan op het feministische gedachtegoed.
Naast LOVER werkte ik dan ook aan andere projecten, zoals Diva, een lesbisch tijdschrift, waar ik vanaf het begin bij betrokken was, en Serpentine, de voorloper van Opzij. Mijn werkzaamheden liepen vaak door elkaar, maar dat vond ik juist leuk en handig. Hoewel ik me aanvankelijk niet sterk identificeerde met het feministische gedachtegoed, begon ik er door die redactievergaderingen meer over na te denken. Het was interessant om mijn perspectief te verbreden en meer over feminisme te weten te komen. Ik voelde me verbonden met de gemeenschap van actieve vrouwen. Mijn betrokkenheid mag dan misschien anders zijn geweest, maar interessant vond ik het zeker. Ik wil wel benadrukken dat werken voor Tijdschrift LOVER een belangrijke periode in mijn leven was.  Die tijd heeft me zeker gevormd, heeft mijn perspectieven verbreed.

Feminisme als kernwaarde
Ik geloof dat feminisme altijd een deel van mijn identiteit is geweest, zij het in verschillende gradaties. In mijn jongere jaren lag mijn focus voornamelijk op mijn lesbische identiteit, maar nu, in mijn volwassen leven, hecht ik minder belang aan labels. Met een partner en twee dochters draait mijn leven vooral om mijn gezin en het koesteren van mooie momenten. De strijd voelt anders aan nu. Het is lastig te verwoorden, maar in mijn jeugd was ik veel strijdlustiger. Ik nam wekelijks deel aan demonstraties en had overal een uitgesproken mening over. We hadden vroeger meer tijd om te demonstreren en deel te nemen aan diverse activiteiten, maar die tijd behoort tot het verleden. Zo af en toe ga ik nog wel demonstreren.
Niettemin blijft feminisme een kernwaarde in mijn leven. Het is nu echter meer verweven in mijn dagelijkse interacties, in mijn pogingen om mijn dochters sterke, onafhankelijke individuen te laten worden. Mijn strijd is subtieler geworden, minder zichtbaar misschien, maar niet minder belangrijk. Als moeder ben ik me bewust van de wereld waarin mijn dochters zullen groeien. Mijn feminisme is nu meer een stille kracht in mijn dagelijkse leven.

Ruimte voor diversiteit
Er is enorm veel veranderd, echt opmerkelijk veel, en ik volg die ontwikkelingen op de voet. Mijn dochters zijn allebei hetero, maar op een alternatieve manier. Mijn oudste dochter, die nu 40 is, woont samen met haar partner en twee kinderen, maar ze zijn niet getrouwd. Mijn jongste dochter is ook hetero, maar heeft ervoor gekozen om samen met een homostel een kinderen te krijgen. Ze heeft die keuze gemaakt omdat ze zelf ook op die manier is opgegroeid en dat als prettig ervaren heeft. Dat vind ik prachtig om te zien.
Verder omarm ik de vooruitgang in gender uitdrukkingen en geloof ik echt dat wij voorlopers waren van wat er nu gebeurt. We hadden destijds geen specifieke termen voor gender; soms noemden we het androgyn, maar verder gingen we er niet op in. Voor mij hoefde ik niet per se een jongen te zijn, want ik had niets met jongens en mannen. Ik vond ze maar vreemd, alsof ze alles verkeerd deden. En dat vind ik nog steeds. Mijn broer zei ooit: "Je hebt geen verstand van mannen." Maar ik dacht bij mezelf: "Ik begrijp mannen niet die de hele wereld willen domineren." We hebben inderdaad een lange weg afgelegd en ik ben blij te zien dat er steeds meer ruimte is voor diversiteit en acceptatie.

Oud-leden_Tijdschrift_LOVER_gefotografeerd_door_Annika_Hagen_Kaatje_Ziet.jpg

[ID] Op de foto zijn de geïnterviewde oud-leden van Tijdschrift LOVER te zien en is gemaakt door Annika Hagen (Kaatje Ziet) in 2024. De foto is een recreatie van een foto gemaakt van dezelfde leden in 1981 door Catrien Ariëns die openbaar te vinden is in het archief van Atria. Van links naar rechts op de onderste rij is te zien Gusta Drenthe, op de middelste rij Marijke Mossink, Pamela Pattynama, Robertine Romeny en Trude van Kuijeren, en op de bovenste rij Anneke de Regt en Anneke Heinz. Nicoline Meiners is overleden en is daarom niet op de recreatie van de foto te zien. 

Meer uit deze reeks

In het kader van het vijftigjarige bestaan van LOVER interviewt de redactie oud-leden van Tijdschrift LOVER. Dit is het tweede interview in deze reeks. Eerder verscheen/verschenen: Oud leden aan het woord - Anneke de Regt.

Help je mee om 50 jaar LOVER te vieren?
Dit jaar bestaat LOVER 50 jaar. Sinds de start in 1974 draait LOVER volledig op vrijwilligers en donaties. Om ons verleden te eren en ons jubileum te vieren maken we een fysieke uitgave. Daarvoor is - naast de tomeloze vrijwillige inzet van schrijvers en beeldmakers - ook geld nodig. Er is €3100 nodig om de productie en verzending van de fysieke uitgave te bekostigen en een evenement hieromheen te verwezenlijken. Wil jij meehelpen? Doneer dan aan onze crowdfunding bij Voordekunst. Vergeet ook zeker niet de tegenprestaties te checken!

Meer LOVER? Volg ons op TwitterInstagramLinkedIn en Facebook.