Kom in de kast!

Dit weekend wordt voor de tweede keer de Nationale Coming Out Dag gevierd. Een betrekkelijk nieuw fenomeen dus. We waren toch al trots (Gay Pride) en we keerden ons toch al tegen homofobie (International Day Against Homofobia)? Emancipatie is nooit af en een grotere zichtbaarheid van holebi’s zal er misschien ooit toe leiden dat hetero niet langer als vanzelfsprekend de “default setting” is. Want hoe voelt dat en hoe werkt dat?

Het speciale krantje dat voor deze dag was uitgegeven staat bomvol verhalen, feiten en cijfers over wat het betekent om anders te zijn in een wereld die standaard op heteroseksualiteit is ingesteld. Veel holebi’s komen er op hun werk nog altijd liever niet voor uit. Een derde van de Nederlanders denkt dat een homo- of lesbo-stel maar beter geen kinderen kan opvoeden. Tien procent van de werkgevers meent dat in de kast blijven de beste manier is om pesterijen tegen homo’s op de werkvloer te voorkomen.

En dan de psychische druk die het geeft om “gemakshalve” hetero te moeten zijn tot het tegendeel blijkt. Frank van Dalen van het COC: “Op het werk vragen mensen altijd; heb je een vriendin? Nooit: heb je een partner? Als een jongen van veertien een vriendje heeft, vragen mensen; weet je wel zeker dat je homo bent?’ En dan nog de flauwe grappen over homo’s op het werk, de studie of sportvereniging. Dat alles maakt het moeilijk om uit de kast te komen.” Hé, wacht: wat zie ik hier gebeuren? Voor het gemak hebben we het over mannen. We leven niet alleen in een heteronormatieve samenleving, maar bovendien in een androcentrische. Zitten vrouwen nog altijd in de kast? Was het alvast maar weer 8 maart!

Terug naar 10 oktober: voor een dag als deze zou ik wel eens een andere willen meemaken, één waarop die scheve verhoudingen omgedraaid werden. Een Nationale Kom-In-De-Kast Dag. Met leuke evenementen voor degenen onder ons die dag in dag uit de last van normaal zijn moeten dragen. Een receptie met louter holebi’s, waar heterosuelen per stuk worden binnengelaten om eens te voelen hoe dat anders-zijn nou is. Een winkelstraat met gezellig winkelende same-sex couples, waar je met moeite een modaal gezinnetje tussen kunt ontwaren. Of een hele avond alleen maar homo’s (m/v/a) op de buis, met tot slot een spetterende show van Jan Peter Balkenende om naar uit te kijken. Ter bevestiging van het wijdverbreide vooroordeel dat blanke heteromannen toch zo fantastisch kunnen regeren.

Hm, prikkelend misschien, maar niet erg praktisch. Daarvoor hebben we helaas niet genoeg holebi’s in de kast.