Er waait een sluwe gedaanteverwisseling door de samenleving. Iedereen lijkt dunner dan ooit: influencers, filmsterren, zelfs mijn buurvrouw is onherkenbaar slank, wanneer ik haar tegenkom in de lift. Alsof een onzichtbare parasiet zich in het vrouwenbrein heeft genesteld en vanuit daar stilletjes een gewapende missie van collectieve vermagering aanstuurt. 

Op zoek naar een inspirerend boek, een goede film of interessante documentaire? Weten welke podcasts en socials je niet wil missen? Met de maandelijkse LOVER Tipt hoef je niet lang te zoeken. In deze laatste editie van dit jaar vind je bijzondere biografieën waarmee je de lange winteravonden moeiteloos doorkomt.

De recente BOOS-aflevering over Master Oh en Jasper Demollin veroorzaakt veel reuring. Dit omdat de uitzending manipulatieve praktijken blootlegt. Maar de aflevering heeft mij op een andere manier aan het denken gezet: over de manier waarop westerse spiritualiteitzoekers zich massaal laten meeslepen door een gefantaseerd idee van ‘’Oosterse wijsheid’’. De aflevering is daarmee niet alleen een aanklacht tegen een individu of organisatie, maar een symptoom van een dieper patroon dat al jarenlang wordt beschreven: oriëntalisme. 

AI-companions zijn geen toekomstvisie meer, maar een dagelijkse realiteit. Digitale partners luisteren, troosten en flirten. Allemaal via een scherm. Wat ooit begon als een experiment uit de techwereld, is uitgegroeid tot een miljardenindustrie die zich voedt met onze behoefte aan verbinding. Vooral jongvolwassenen lijken gevoelig voor grenzeloze aandacht:

De media pakten er vorige week groots mee uit: gemeenten treffen maatregelen om de veiligheid van vrouwen en meisjes te vergroten. Eindelijk, dacht u vast. Net als ik. Maar helaas: de gemeenten hebben alleen maar een paar bosjes gesnoeid en enkele straatlantaarns geplaatst op donkere plekken. Wie de feiten kent, weet dat dit slechts symboolpolitiek is om schijnveiligheid te creëren.

Interview met actrice en theatermaker Julika Marijn over haar nieuwe voorstelling No Kidding, echte vrouwen krijgen een kind. 

Vandaag is het Equal Pay Day. De dag waarop vrouwen in Nederland symbolisch de rest van het jaar gratis werken, omdat we gemiddeld nog steeds 10,5% minder verdienen dan mannen. Tien-komma-vijf procent. Een percentage dat leest als een tikfout, maar dat ondertussen hardnekkiger is dan een slecht excuus. Die kloof groeit niet lineair; ze groeit als een ravijn. Minder pensioen, minder carrièrekansen, minder autonomie. Minder alles, behalve verantwoordelijkheid; daar hebben vrouwen nooit op ingeleverd.Volgens de FNV lopen vrouwen door het eeuwige getreuzel rond de Wet Loontransparantie elk jaar minstens 1,9 miljard euro mis. Eén komma negen miljard. Bijna twee miljard redenen om boos te zijn, mocht iemand nog twijfelen of feminisme 'overdreven' zou zijn. Dit gaat niet over excelbestanden of beleidsnota’s. Dit gaat over levens, keuzes, vrijheid. Over respect. Over wie dat wel krijgt, en wie structureel te weinig.

In de geschiedenisboeken kom je ze niet vaak tegen, maar heldhaftige, geniale en excellerende vrouwen zijn van alle tijden. Ze zijn echter genegeerd, bestolen of simpelweg uit de annalen weggeschreven. Met de reeks Vergeten Vrouwen draagt LOVER bij aan het eerherstel dat ze verdienen. In deze editie: kunstenaressen, wetenschapsters en pioniersters in het Wilde Westen. Plus de échte grondlegster van de moderne gynaecologie.

In de afgelopen 5 jaar is er in het publieke debat meer aandacht gekomen voor de problematiek rondom grensoverschrijdend gedrag, en daarmee ook voor de bestrijding ervan. Na de moord op de 17-jarige Lisa staan femicide en de algemene veiligheid van vrouwen hoger op de politieke agenda dan ooit. Bewustwording van problematisch gedrag groeit, maar de bereidheid om in te grijpen neemt maar mondjesmaat toe. Een van de belangrijkste onderliggende vragen in dit debat is bij wie de verantwoordelijkheid ligt voor een veilige publieke ruimte — niet vanuit ethisch standpunt, maar juist vanuit de praktijk. We willen onszelf allemaal veilig voelen in de publieke ruimte, maar hoe zorgen we ervoor dat dit wordt gerealiseerd?

De liefde. Volgens menigeen het mooiste wat er bestaat. Volgens sommigen zelfs het belangrijkste. Zo iemand ben ik ook. Zoals Olivia Dean zingt in I’ve Seen It: het is overal om ons heen en brengt het beste en het slechte in ons naar boven, maar het is iets dat we allemaal kennen en verlangen

Het recht om over je eigen lichaam te beslissen, vastgelegd in artikel 11 van de Grondwet en in de mensenrechten, zou in Nederland vanzelfsprekend moeten zijn. Zwangerschapsbeëindiging valt in Nederland echter nog altijd onder het strafrecht. Deze is alleen gedoogd in klinieken met een speciale vergunning en na een indringend gesprek met de zwangere.

Kandidaat-Kamerlid Wimar Bolhuis had mentaal al een stoel in de Tweede Kamer geclaimd, maar het bleef… denkbeeldig. Op LinkedIn schrijft hij over zijn teleurstelling. Als achttiende op de kieslijst van GroenLinks-PvdA, die twintig zetels behaalde, leek zijn entree slechts een formaliteit. Toch