Deze maand verscheen Onder de radar. Het is het bijzondere verhaal van Emma Voerman, die als Jacob Jan Voerman ter wereld kwam en op haar 55ste beseft dat ze vrouw is. Ze beschrijft de lange en hobbelige weg die ze aflegde om eindelijk zichzelf te kunnen zijn. In haar voorwoord noemt Sylvana Simons

Malawi has one of the highest rates of child marriage in the world. Fifty percent of the girls get married before turning 18. Theresa Kachindamoto is a senior tribal chief who is fighting to annull, and prevent, early child marriages in order to take girls back to school. Tribal leaders in

Zet je televisie aan en blader door de kanalen. Kijk naar de voorpagina's van tijdschriften, of open een social media app. Wat zie je? De verheerlijking van het ‘ideale’ lichaamsbeeld; het ideale lichaamsbeeld van de vrouw. Vanaf het einde van de vijftiende eeuw, toen de gedrukte media werden

Wanneer we aan robots denken, denken we niet meteen aan gender. Toch zijn er regelmatig op grote techbeurzen paaldansende robots, of strippende robots, te zien, die je - hoe je het ook wendt of keert - associeert met vrouwen. Deze robots lijken in de traditie te staan van de fembots: robots die het

Naar aanleiding van dit essay van Roxane Gay zijn Rocher Koendjbiharie, hoofdredacteur Expreszo, en Aimée Dabekaussen, onze hoofdredacteur, een briefwisseling gestart. Dit is de vijfde brief in de reeks en hiermee de laatste van Rochers hand. Aimées brieven zijn te lezen op Expreszo. Lees hier de eerste brief van Rocher en hier Aimées antwoord daarop.

Deze zomer verscheen alweer het derde seizoen van Netflix-serie Sex Education (2019). De serie staat bekend om haar fantastische representatie – dit seizoen dealt bijvoorbeeld met non-binaire identiteiten, seks in een rolstoel en heel veel queer liefdesrelaties. Je zou bijna vergeten dat er in het plaatsje Moordale ook nog mensen zijn die wellicht niet staan te springen om vulvacupcakes en glitteroogschaduw.

At a nightclub, a man offers a pretty blond woman a drink. She has obviously shown interest in him, but turns the drink down. He is confused - was she not interested? She then approaches him, frankly tells him that she's not thirsty…

In het hartje van het centrum van Utrecht bevindt zich Savannah Bay, de boekwinkel gespecialiseerd in boeken op het gebied van gender, media, queer, lhbti+, cultuur, etniciteit en postkolonialisme. De winkel is rijk aan geschiedenis en kent een hartverwarmend collectief aan klanten en vrienden. Mensen komen binnen voor een goed boek, maar vaak ook voor een praatje of om een gevoel van community te ervaren. Iedereen is welkom en kan zijn wie die is binnen onze deuren. Zo is Savannah Bay niet alleen een speciale boekwinkel, maar fungeert ook als huiskamer vol idealen, ontmoetingen en verhalen.

Naar aanleiding van dit essay van Roxane Gay zijn Rocher Koendjbiharie, hoofdredacteur Expreszo, en Aimée Dabekaussen, onze hoofdredacteur, een briefwisseling gestart. Dit is de derde brief in de reeks. Aimées brieven zijn te lezen op Expreszo. Lees hier de eerste brief van Rocher en hier Aimées antwoord daarop.

Afghanistan was niet te missen in het nieuws van de afgelopen drie maanden. De razendsnelle overname van de Taliban was voor velen, maar voornamelijk voor vrouwen, een nachtmerrie. De precieze consequenties zijn nog altijd niet geheel bekend. Redacteur Samantha deed onderzoek naar hetgeen we op dit

In veel gevallen van partnergeweld lijkt de relatie voor de buitenwereld ogenschijnlijk goed. De dader laat zich op social media liefdevol uit over zijn vriendin, wat haar wellicht ook weer het gevoel geeft: “zie je wel, hij geeft wél om me”. In het openbaar draagt hij haar op handen, maar diezelfde middag – achter gesloten deuren – drukt hij haar in een wurggreep op de bank. Of, wanneer zij uiteindelijk toch de moed heeft verzameld bij hem weg te gaan, wordt ze enkele maanden later dood aangetroffen. En dat “had niemand verwacht”.

Jij ziet mij wel, maar door een gebroken spiegel waarvan de ik stukjes nog terug in elkaar moet zetten: en ik weet niet hoe. Ik neem deze ruimte in, maar wel maar half. Ik kan het niet plaatsen, en dat terwijl het voelt als een groot deel van mij, van wie ik ben. Ik heb al mijn emoties opgespaard, maar is dat de moeite van uit de kast komen wel waard?