Kandidaat-Kamerlid Wimar Bolhuis had mentaal al een stoel in de Tweede Kamer geclaimd, maar het bleef… denkbeeldig. Op LinkedIn schrijft hij over zijn teleurstelling. Als achttiende op de kieslijst van GroenLinks-PvdA, die twintig zetels behaalde, leek zijn entree slechts een formaliteit. Toch

In 2012 kwam het boek Understanding Asexuality uit. Geschreven door Anthony Bogaert – een bekende expert in aseksualiteit in de academische wereld – en een van de eerste boeken over aseksualiteit voor een breed publiek, dus ook toegankelijk voor niet-academische lezers. In dit boek geeft Bogaert de volgende hypothese: aseksuele mensen delen met homoseksuelen en lesbiennes dat ze een seksuele minderheid zijn, waardoor hun seksualiteit mogelijk belangrijk is voor hun identiteit. Echter, anders dan homoseksuelen en lesbiennes zijn aseksuele mensen geen seksuele wezens, wat seks een non-issue maakt in hun leven. Hij voegt daaraan toe dat dit tot gevolg heeft dat het onwaarschijnlijk is dat seks een belangrijke rol speelt in het vormen van de identiteit van een aseksueel persoon.Als aseksueel persoon verraste deze hypothese mij, omdat ik eerder gesprekken heb gehad met aseksuele vrienden waarin het tegenovergestelde juist waar leek. In dit artikel deel ik de informatie die ik heb opgedaan tijdens mijn onderzoek over dit onderwerp. Dit onderzoek is tot stand gekomen uit een onderzoeksstage over de rol van trouw en ontrouw in romantische relaties, vanuit het perspectief van aseksuele mensen. Ik heb voor dit onderzoek meerdere mensen die zich identificeren onder de aseksualiteit paraplu geïnterviewd, waarvan ik er in dit artikel drie ga bespreken: Red, een monogaam en aseksuele witte vrouw, Sally, een polyamoureus en aseksueel wit non-binair persoon, en Amy, een genderqueer demiseksueel persoon van kleur die momenteel monogaam is. Alle drie waren tussen de 20 en 30 jaar oud.

In de reeks Muzikale Vrouwen met een Boodschap portretteert LOVER bekende of minder bekende muzikantes. In deze editie maak je kennis met Amerikaans singer-songwriter Laura Veirs.

Bij feminisme denk je wellicht niet meteen aan veganisme. Toch is er een verband. Beide gaan immers uit van het principe van gelijkwaardigheid en bestrijden superioriteit van de ene groep over de andere. Daarnaast is een vegan levensstijl minder milieubelastend, en ook dat is een feministisch thema.

When queer rights become a weapon Every time I watch content online made by queer people openly supporting Palestine, I find the most infuriating, disgusting comment: Do you know what they would do to you in Gaza? And I am always appalled by how racism gets packaged as a tool to defend LGBTQIA+ rights.

Het was een ontroerende en stimulerende avond in Pakhuis de Zwijger, tijdens een samenkomst die in het teken stond van Jantine Jongebloeds nieuwe boek Over abortus. Naast deskundige sprekers namen ook vrouwen met persoonlijke ervaringen het woord om het publiek deelgenoot te maken van hun vaak complexe en kwetsbare getuigenissen. Soms nam een luchtige grap de brok in de keel weg, dan weer lieten de sprekers juist een lange stilte vallen om ruimte te geven aan verdriet, twijfels of opluchting. Eén vrouw vertelde hoe zij zichzelf altijd als een “oermoeder” had gezien, maar uiteindelijk tóch koos voor een abortus—en dat juist die keuze voor haar klopte. De verstrekkende complexiteit van abortus wordt ook door wetenschappers geobserveerd. Recent onderzoek laat zien dat besluitvorming rondom abortus vrijwel nooit louter een rationele afweging is, maar altijd een samenspel vormt van persoonlijke omstandigheden, maatschappelijke context, relationele dynamieken, morele afwegingen en uiteenlopende emoties zoals opluchting, twijfel, angst of verdriet.

Het afgelopen kabinet laat een spoor van schade achter dat niet eenvoudig te herstellen is. Politiek Den Haag was opnieuw een soap: ministers die elkaar tegenspreken en ruzie maken op X, terwijl hun werk blijft liggen. Daarnaast blijkt uit het onderzoek van Investico voor De Groene Amsterdammer dat beleid systematisch werd afgebroken – van onderwijs tot emancipatie, van klimaat tot ontwikkelingshulp. En dan verbaasd zijn dat mensen het vertrouwen in de politiek verliezen.

Morgen mogen we naar de stembus om de nieuwe leden van de Tweede Kamer te kiezen. Er staat veel op het spel. Wereldwijd liggen vrouwenrechten onder vuur, ook in Nederland. Wie denkt dat het in ons beschaafde kikkerlandje niet zo’n vaart zal lopen, moet vooral verder lezen.

Het is bijna zover: de Tweede Kamerverkiezingen. Politieke partijen voeren sinds augustus al campagne en dat gaat er soms hard aan toe. Dit jaar wordt er ook weer een aanslag gepleegd op vrouwenrechten. Kijk naar een terugkerende discussie over abortus, vrouwen die worden uitgesloten in de Tweede Kamer,

In de afgelopen twee jaar is het aantal cis vrouwen dat hormoonmedicatie gebruikt tegen overgangsklachten in Nederland uitzonderlijk hard gestegen. In het afgelopen jaar alleen al steeg het percentage van vrouwen tussen de 40 en 60 jaar dat hormoonmedicatie gebruikt met 40%. De ervaringen hiermee en reacties hierop zijn hoofdzakelijk positief. Ze bestrijden heftige symptomen zoals depressieve klachten, brainfog en aanhoudende vermoeidheid. Met als positief gevolg dat vrouwen niet langer stilzwijgend hoeven te lijden of zelfs hobby’s of werkzaamheden moeten opgeven. In hoeverre dit daadwerkelijk een emancipatoire ontwikkeling is, valt echter nog te bezien. Met de steeds verder stijgende pensioenleeftijd ontstaat er voor werkgevers ook een groot belang bij het zo lang mogelijk behouden van de optimale vitaliteit (lees: productiviteit) van hun personeel.

Afgelopen week plaatste @demarkersonline op Instagram dat de mentale volksgezondheid onder druk staat. Werkenden vallen steeds vaker uit met burn-outklachten en bijna de helft van de volwassenen heeft ooit een psychische aandoening gehad. Volgens de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) leven we in een ‘hypernerveuze samenleving’ waarin iedereen verwacht wordt beter en sneller te presteren. Het advies: niet alleen focussen op individuele oplossingen, maar “de samenleving zelf tot rust brengen.”

Gegevensdiefstal, cybercriminaliteit, identiteitsfraude, nepnieuws en online pesten. Het zijn slechts enkele voorbeelden van de schaduwkant van internet. Ook kennen we inmiddels allemaal het gevaar van algoritmes, filterbubbels en echokamers, en hoe deze bijdragen aan polarisatie. Wie hier al slapeloze nachten van heeft, moet vooral niet verder lezen. Het wordt – of is – nog veel angstaanjagender. Lees The New Age of Sexism van Laura Bates. En huiver.