In haar essaybundel uit 1930 “Geheim Londen” beschrijft Virginia Woolf hoe haar verteller een blik werpt in het hoofd van de mensen die zij passeert op de straten van de wereldstad, nadenkend over “het grootste genoegen van het stadsleven in de winter: het slenteren door de straten van Londen.” Doelloos ronddwalen was een van de favoriete activiteiten van Woolf, die ook in haar dagboeken haar liefde voor het versmelten met een menigte uitgebreid omschreef. Voor verscheidene letterkundigen zoals Janet Wolff is Woolf dan ook de woordenboekdefinitie van de flâneuse, oftewel de vrouwelijke flâneur. Is er echter wel ruimte in de stad van de eenentwintigste eeuw voor deze flâneuse?

De eerste liefde. Vlinders in je buik, lieve appjes tot diep in de nacht en misschien wel de eerste zoen. Voor veel jongeren is daten een spannende ontdekkingstocht. Maar niet altijd is die eerste kennismaking met liefde en relaties positief. De afgelopen tijd lees en hoor je steeds meer over gendergerelateerd geweld, zoals partnergeweld, intieme terreur en grensoverschrijdend gedrag.  Eén op de vijf vrouwen in Nederland krijgt met partnergeweld te maken, en elke acht dagen sterft een vrouw vanwege het feit dat zij vrouw is (femicide). Terecht dus, dat we hier steeds meer aandacht voor hebben. Maar hoe zit dit bij jongeren in Nederland? Dat onderzoek is nu gestart. Waarom dat van belang is, en hoe je mee kan werken, lees je hier.

Toen ik 37 werd, deed ik mezelf een boormachine kado. Dat had eerder gekund, maar heel rijk was ik tot dan toe niet en ik rekende gewoon op de mensen om me heen die wel zo’n ding hadden. Zo vaak heb je een boormachine toch ook niet nodig? Bovendien zijn er gelukkig veel lieve mensen die graag klussen voor een ander. Vaak zijn dat mannen, trouwens, en die (tenminste, de mannen in mijn omgeving) vinden een beetje boren nog leuk ook. Klinkt als een win-win-situatie... of niet?

Dieetcultuur is overal. Van de beelden die we dagelijks op social media zien tot de gesprekken die we voeren met vrienden, collega’s, familie en zelfs zorgprofessionals. Het idee dat een dun lichaam de ultieme vorm gezondheid, schoonheid en succes is, zit diepgeworteld in onze samenleving. Maar waar komt deze obsessie vandaan? Hoe is dieetcultuur ontstaan? En wat zijn haar effecten?In deze reeks wil ik dit voor mij persoonlijke onderwerp verder verkennen. In dit eerste deel zoom ik in op oorsprong van de Nederlandse dieetcultuur. Hoe hebben filosofische en religieuze ideeën over het lichaam bijgedragen aan de ontwikkeling van het concept ‘diëten’? En hoe is de moderne dieetcultuur ontstaan, met de opkomst van commerciële dieetboeken en – producten, die de obsessie met gewichtsverlies alleen maar versterken? Dit is geen uitputtende historische analyse, maar een poging om te begrijpen hoe we hier zijn beland. Want als we willen begrijpen waarom we vandaag de dag zo vastzitten in deze cultuur, moeten we terug naar de wortels ervan.

Op zoek naar een goed boek, een fijne film of een interessante documentaire? Weten welke podcasts en socials je absoluut niet wil missen? Zin in een theatervoorstelling of museumbezoek? LOVER heeft weer een aantal mooie tips voor je verzameld.

Het begon in oktober. Samen met mijn moeder en zusje ging ik naar Sint Maarten. Een week lang zon, zee, strand en vooral heel veel eten. Ik zat in mijn luteale fase en voelde me ontzettend opgeblazen. Het vochtige weer en de vettige hapjes maakten dat mijn lichaam mijn vijand werd. Pas terug in Nederland, en niet in bikini, voelde ik me weer ietsje beter. Al vond ik mezelf nog steeds dik. 

Het is tijd om de vrouwen te eren die elke dag op de werkvloer het verschil maken. Daarom introduceert de FNV de FemForce Awards: geen prijs voor CEO’s of topbestuurders, maar voor de vrouwen die met inzet en passie werken aan een eerlijkere, inclusievere werkvloer. Acht vrouwen, acht verhalen van moed, doorzettingsvermogen en oprechte solidariteit.

Er zijn allerlei kritische kanttekeningen te plaatsen bij De F*ckulteit – alleen die titel al – maar de serie maakt ondubbelzinnig duidelijk hoe alomtegenwoordig en schadelijk grensoverschrijdend gedrag is. Dat een hand op een schouder niet altijd onschuldig is. Dat sommige grapjes niet grappig zijn. Het is een stoomcursus #metoo voor iedereen die meent dat het allemaal wel meevalt en dat vrouwen maar gewoon tegen een stootje moeten kunnen.

Steeds vaker duikt hij op – in datingshows, op sociale media, in vriendengroepen: de man die therapietaal spreekt. Hij zegt dat hij ruimte biedt, grenzen respecteert en werkt aan zijn emotionele groei. Maar wie goed luistert, hoort iets anders: een gladgestreken, script-achtige taal die meer gaat over controle dan over connectie. Dit is geen kwetsbaarheid – dit is macht, vermomd als emotionele intelligentie.

Feminisme krijgt wereldwijd keiharde klappen. Van de afbraak van mensenrechten tot de voortdurende aanval op gendergelijkheid en sociale rechtvaardigheid. Hier kunnen we het niet bij laten. Het is tijd om onze stemmen te laten horen—luider dan ooit. Op 8 maart, Internationale Vrouwendag, staan

Je zit zenuwachtig op je stoel te draaien en kijkt paniekerig om je heen. Zou iemand het in de gaten hebben? Je oksels klotsen bij de gedachte. Je wilt opstaan, maar je bent bang dat de mensen om je heen het doorhebben. Concentreren op je werk lukt niet meer. Heb ik wel iets bij me? Shit, ik denk het

De ‘ideale’ woning, het ‘perfecte’ lichaam, het ‘optimale’ aantal vrienden, de ‘juiste’ boeken en het ‘correcte’ vocabulaire: alles draait om status en meetbaarheid. Vaak zijn we zo gefixeerd op het idee dat we alles perfect moeten doen, dat