Fast fashion en vrouwenrechten
Een tijdje geleden kwam ik een documentaire tegen over Brandy Melville (Brandy Hellville & The Cult of Fast Fashion): het populaire maar ook controversiële kledingmerk met de slogan: "one-size fits most”. De documentaire zette mij aan het denken over de spanning tussen de (fast) fashion wereld, zelfexpressie en schoonheidsidealen, maar vooral over de patriarchaal-kapitalistische systemen waarop de mode-industrie gebouwd is. Hoeveel zijn onze schoonheidsidealen en zelfexpressie ons waard als het over de ruggen van kwetsbare, vrouwelijke arbeiders in het Mondiale Zuiden en het klimaat gaat?