Het was volle bak in de zaal van de Balie in Amsterdam waar Mama Cash haar ‘Rights not Rescue!’ debat organiseerde over de rechten van sekswerkers in Nederland en daarbuiten. Ook het publiek was een weerspiegeling van deze internationale insteek, vanuit o.a. Groot-Brittannië en Frankrijk waren bezoekers op dit debat afgekomen.

Boekwinkel Savannah Bay vierde op 7 november haar zilveren jubileum. LOVER vierde mee en laat je delen in de feestvreugde.

De Taskforce Deeltijd Plus onder voorzitterschap van Pia Dijkstra presenteerde recent twee onderzoeken waaruit blijkt dat vrouwen niet meer uren willen werken maar wel ambitie hebben. Alleen is de ambitie niet gericht op een carrière maar vooral op het privé leven.

Wie kan Marieke Stellinga tegenspreken als zij constateert dat de ambities van het merendeel van de Nederlandse vrouwen niet verder rijken dan een deeltijdbaan? En wie geeft hen ongelijk, zolang er in de privé-sfeer geen echte ruimte is voor die ambities? Maar dat het glazen plafond een mythe is en quota voor vrouwen in topfuncties onzinnig, is daarmee allerminst bewezen. Wat deze week wél bewezen is, is hoe laag dat glazen plafond op de economische faculteit van de Universiteit van Amsterdam ligt.

Afgelopen week maakte Opzij in het Amsterdamse Pakhuis De Zwijger bekend wie de 100 machtigste vrouwen van Nederland zijn. Nanda Suwargana woonde de feestlijkheden bij en doet daarvan een luchtig verslag. Geniet mee!

Op 10 oktober vond in Antwerpen het Stout(st)e Dromen Festival plaats. Een dag, avond en nacht werd op alle mogelijke manieren gevierd dat het Vlaamse feministische collectief FC Poppesnor vijf jaar bestond. Oprichtsters Sara S’Jegers en Diny van Beylen boden vijf jaar lang een podium om feministische onderwerpen onder de aandacht te brengen. Hun werk bleef zeker niet onopgemerkt, in 2009 deden zij meer dan ooit van zich spreken met een debat met de feministische veteranen Anja Meulenbelt en Ida Dequeecker, maar ook door BOEH (Baas over eigen hoofd) waarmee ze onvermoeibaar actie voeren tegen het hoofddoekverbod in België.

Dit weekend wordt voor de tweede keer de Nationale Coming Out Dag gevierd. Een betrekkelijk nieuw fenomeen dus. We waren toch al trots (Gay Pride) en we keerden ons toch al tegen homofobie (International Day Against Homofobia)? Emancipatie is nooit af en een grotere zichtbaarheid van holebi’s zal er misschien ooit toe leiden dat hetero niet langer als vanzelfsprekend de “default setting” is. Want hoe voelt dat en hoe werkt dat?

Deze maand is zowel in ons land als in België het debat over de hoofddoek weer opgelaaid. De gemoederen raakten behoorlijk verhit. Niet alleen op talloze weblogs, maar ook in de kranten en tenslotte in de Tweede Kamer, waar Wilders voorstelde belasting te gaan heffen op het dragen van een hoofddoek. De gotspe! Aan de andere kant van onze zuidgrens neemt de discussie, na het van kracht worden van een hoofddoekverbod op Antwerpse middelbare scholen, een veel urgenter vorm aan.

Terwijl poststructuralistische academicae gebogen over hun boeken verder filosoferen over het lichaam als sociale constructie en het intermenselijk contact (zelfs als het om seks gaat) zich steeds meer in een virtuele wereld afspeelt, blijkt een bescheiden vetrolletje aan een vrouwenlijf opeens grote nieuwswaarde te hebben. Van de Golden Gate Bridge tot het Statue of Liberty steeg een gejuich op, toen Glamour een bijna-naakt foto van ‘plus-size’ model Lizzie Miller publiceerde.

In de tweede week zocht de NOISE Summer School haar grenzen op. Met het posthumanisme komen de meest curieuze wezens in het filosofisch denkveld terecht. We kenden al de Cyborg en de Coyote van Donna Haraway. In deze derde en laatste blog over de NOISE 2009 geeft Jan van Baren ons een inkijkje in de wondere wereld die de hedendaagse genderstudies ons te bieden heeft.

Bijna 80 procent van de Nederlandse vrouwen speelt wel eens een computerspel, blijkt uit het Nationaal Gaming Onderzoek 2008. Gegevens uit andere Europese landen en Amerika geven nagenoeg hetzelfde beeld. Hoe kan het dan dat we blijven denken dat gamen alleen iets voor jongens is? Connie Veugen ging op onderzoek uit.

Feministen met een werkster vindt ze helemaal niks – ‘Je maakt je eigen plee schoon!’. Het persoonlijke is altijd politiek geweest voor Saskia Poldervaart. Gedreven maar niet dogmatisch en onverwoestbaar vrolijk stond zij aan de basis van vrouwenstudies in Nederland en bepleitte zij het utopisch feminisme. Onlangs werd duidelijk dat ‘SasPol’ ongeneeslijk ziek is. Annemiek Onstenk maakte voor LOVER een portret van deze markante vrouw.