Op 10 oktober 2013 verschijnt Mad about the boy: het derde deel van de in de jaren 90 zo succesvolle Bridget Jones Diaries door de Britse schrijfster Helen Fielding. The Sunday Times publiceerde afgelopen weekend een voorpublicatie die Bridget-fans over de hele wereld in shock heeft gebracht. In het

Vrouwen hebben door moderne anticonceptie de vrijheid gewonnen om te kunnen vrijen wanneer ze maar willen. Sensiplan consulente Mariska Post juicht dit toe. Desondanks vraagt ze zich af wat de keerzijdes zijn van deze vrijheid. In haar derde en tevens laatste column vertelt Mariska Post meer over dit dilemma van de moderne vrouw. Ze onderzoekt of inzicht in de cyclus van de vrouw een oplossing biedt die chemische anticonceptie overbodig maakt.

Janelle Monáe is een opvallende verschijning in de mainstream popmuziek. In een genre dat tegenwoordig vooral gedefinieerd wordt door de hyperseksualiteit van schaarsgeklede popzangeressen vormt deze 'elektrische dame' in alle opzichten een verrassend tegenwicht. Altijd gekleed in verschillende variaties van een zwart-witte tuxedo met het haar in een kenmerkende pompadour verovert Monáe momenteel de hitlijsten met haar nieuwe album The Electric Lady.

Noem eens een paar prominente filosofen. Noem nu eens meer dan één bekende vrouwelijke filosoof. Een lastige opgave? Niet na het aanschaffen van Vrouwelijke filosofen: Een historisch overzicht. Dit werk is bedoeld om vrouwelijke denkers uit de marge te halen en een welverdiende plek binnen de filosofische canon te geven. In deze bespreking van het boek alvast een voorproefje.

Er lijkt zich de laatste jaren een spectaculaire coming out te voltrekken van moeders die hun kinderen langer dan een (half) jaar de borst geven. Zo prijkte er vorig jaar op de Time-cover [1] een jonge moeder met haar 3-jarige kind aan de borst. Staand, waarmee leek te worden benadrukt dat het niet

Afrikaanse vrouwen worden vaak neergezet als slachtoffers van armoede, geweld en conflict. Maar naast deze zware omstandigheden, moet getoond worden dat zij ook agents of positive change kunnen zijn vindt de Engelse organisatie Women4Africa. [1] Een van de manieren waarop ze dit willen laten zien is met de ‘Women4Africa Awards’ die jaarlijks worden uitgereikt. De Nederlands-Liberiaanse Tonia Dabwe werd hier uitgeroepen tot International African Woman of the year. Ze won deze prijs voor ‘haar’ Mineke Foundation en het goede werk dat deze stichting doet in Dabwe Town, het dorp dat haar Liberiaanse vader en Nederlandse moeder in de jaren zestig stichtten. Zij richtten onder andere een school op, bouwden bruggen en zorgden voor stromend water en elektriciteit. Maar de Liberiaanse burgeroorlog eind 1989 veranderde alles en Dabwe Town raakte verwoest.Tonia heeft een aantal jaar geleden besloten om de Mineke Foundation op te richten, vernoemd naar haar moeder die vermist raakte in de oorlog, en zo verder te gaan met het werk van haar ouders. De stichting probeert bijvoorbeeld de school weer op te bouwen en biedt vakopleidingen aan geïnteresseerden.Bij LOVER wilden we graag meer weten over Tonia Dabwe. Wie is zij? Waarom kreeg zij deze titel en wat vindt ze hiervan? Is zij ook een ‘agent of positive change'? Onze redacteur Myrthe Derksen vond het hoog tijd antwoord op deze vragen te krijgen.

De geschiedenis is rijk aan vrouwen die toonaangevend waren voor de literatuur, maar vandaag de dag bijna zijn vergeten. Marie-Elisabeth Belpaire is er een van. De Vlaamse had grote invloed op het literaire veld begin vorige eeuw. Als conservatieve katholiek en lid van de Vlaamse Beweging is zij desondanks niet zomaar te verafgoden als feministische heldin. Myrthe Derksen leest meer over haar in het boek van Geraldine Reymenants.

De dood en de begrafenis van Margaret Thatcher maakten veel heftige gevoelens en oud zeer los in de Engelse maatschappij. Ding dong, the witch is dead! was een veelgehoorde uitspraak na haar dood. Thatcher werd vereenzelvigd met het kwaad en gemakshalve verantwoordelijk gehouden voor al het slechte in de Britse samenleving. Christina Lammer houdt een feministische verdediging voor Margaret Thatcher en laat zien dat heksenjachten ook in Engeland nog niet afgelopen zijn.

  In de Spaanse film Blancanieves vormt het Sevilla van de jaren 20 de setting voor een moderne variatie op Sneeuwwitje. Regisseur Pablo Berger maakt dankbaar gebruik van het sprookjesgenre om klassieke thema's, iconische stereotypen en archetypische karakters af te stoffen en nieuw leven

Op de website van The Everyday Sexism Project kunnen vrouwen van over de hele wereld hun ervaringen met alledaags seksisme delen. Een belangrijke stap in de strijd voor gelijkheid, vindt Lover redacteur Myrthe Derksen.

Lover redacteur Laura Berger bezocht de tentoonstelling Divine Surprise in het Bijbels Museum te Amsterdam. Daar ontdekte ze hoe traditionele vrouwelijke waarden en symbolen in religies door de eeuwen heen ondergeschikt werden aan hun mannelijke tegenhangers.

De bende die bekend stond als de ‘Bling Ring’ beroofde maandenlang sterren als Paris Hilton en Lindsay Lohan. Terwijl die niet eens doorhadden dat er persoonlijk eigendom miste, vierden de rovers feest met hun schatten. Sofia Coppola probeerde in beeld te vatten hoe die groep te werk ging. Oppervlakkig, vonden de meeste critici, maar Loverrecensente Hedwig van Driel heeft bij dat oordeel wel wat twijfels.