In de ogen van een buitenlands publiek moet de Nederlandse filmwereld op dit moment haast uitsluitend bevolkt zijn met vrouwelijke makers, die het dringend willen hebben over (vrouwelijke) seksualiteit en de donkere kant van relaties. Hoe verschillend de films van makers als Nanouk Leopold, Esther Rots en Urszula Antoniak ook zijn, ze delen een fascinatie voor ondoorgrondelijke vrouwen die hun meest intieme gevoelens het liefste in volstrekte anonimiteit verkennen. Wat ze verder gemeen hebben, is dat hun compromisloze aanpak alom interesse en waardering wekt op internationale festivals zoals Berlijn, Locarno en Cannes. Het visitekaartje van de Nederlandse film draagt vandaag de dag een uitgesproken vrouwelijk handschrift.

Mystiek is natuurlijk een vreselijk woord. Het doet teveel denken aan een soort jaren ’70 feminisme waarin vrouwen worden opgeroepen om zich te onderwerpen aan hun innerlijke godin. De metalen constructies van de cyborgs of de heteroseksuele matrix van Butler zijn nu eenmaal betere onderwerpen, doordat het talige karakter van identiteit voorop wordt gesteld. In mysticisme valt dat juist weg, omdat dan subjectiviteit wordt gezocht in datgene wat je juist niet kent en ook nooit zullen kennen. Er is slechts lichamelijke ervaring en kennis en die zou dan wel weergegeven worden, maar verwijst nooit naar de reëele, sociale wereld. Muziek vormt een belangrijk medium – door middel van vervoering hebben we toegang tot andere werelden en kunnen we misschien een tipje van de mystieke sluier oplichten.

De LOVERrubriek Favorieten is terug! Deze week schrijven auteurs over hun favoriete lichaamsroutine. Typische rituelen die een ander niet eens kan verzinnen maar voor hen zo wezenlijk voelen dat ze bíjna van levensbelang zijn. Vandaag: de hongerhigh. Rond mijn tiende was ik met mijn vader op

De LOVERrubriek Favorieten is terug! Deze week schrijven auteurs over hun favoriete lichaamsroutine. Typische rituelen die een ander niet eens kan verzinnen maar voor hen zo wezenlijk voelen dat ze bíjna van levensbelang zijn. Vandaag: de haarwasdag. Ik douche. Het is een verslaving waar ik

De LOVERrubriek Favorieten is terug! Deze week schrijven auteurs over hun favoriete lichaamsroutine. Typische rituelen die een ander niet eens kan verzinnen maar voor hen zo wezenlijk voelen dat ze (bíjna) van levensbelang zijn. Vandaag: het riskeren van een val. Toen ik twaalf was kreeg ik mijn

Een nieuwe lente, een nieuwe Madonna. Maar wat we kunnen we nou nog van Madonna vinden? Een zangeres die haar succes laat programmeren door andere produceres of toch een controlfreak? Een witte matriarch of een teamplayer die stoer doet samen met Missy Elliot? Een superster die krampachtig zoekt naar hits bij een jong publiek of een vrijgevochten dame die haar eigen voorwaarden stelt? Het succes van Madonna is net zo’n enigma als het ontstaan van het heelal, waarbij haar status als ‘Queen of Pop’ maar bleek afsteekt. Dan maar gewoon naar de muziek luisteren, want daar staat haar nieuwe plaat MDNA vol mee.

In 2010 publiceerde Sara Marcus Girls to the Front, The True Story of the Riot Grrrl Revolution. In dit boek wilde ze de geschiedenis van de feministische beweging die haar zo heeft geïnspireerd opschrijven. Op het moment tourt ze door Europa voor een lezingenreeks. Hoe kijkt ze nu terug op riot

In zijn nieuwste film duikt David Cronenberg – die doorgaans graag de donkerste krochten van de ziel verkent – in de vroege geschiedenis van de psychoanalyse. Maar brengt hij ook iets opzienbarends aan de oppervlakte?

We weten het met zijn allen al een tijdje. (Biologische) vrouwenlichamen zijn anders dan (biologische) mannenlichamen. En niet alleen aan de buitenkant: ook van binnen zijn er behoorlijk wat verschillen tussen de seksen. Deze verschillen zijn zowel fysiologisch - denk aan de hormoonhuishouding - als

De nieuwe plaat van Sinéad O’Connor klinkt zoals haar eerdere beste werk – ook op deze platen maakt O’Connor handig gebruik van oude folk-melodiën en verwerkt zij haar liefde voor hiphop en reggae op een subtiele wijze in haar muziek. Daarmee vertoont How I about I Be Me

Ken jij Riley? De YouTube-hit van een meisje met een vroeg ontwikkeld talent voor feministische verontwaardiging. Kijk maar: Haar verontwaardiging is terecht. Waarom blijft speelgoed verouderde gender-clichés reproduceren? Telkens weer wijst onderzoek uit dat de meest significante verschillen

De gynaecoloog Georges Burou opereerde vaak met enkel een klein schort om zijn blote bovenlijf. Vanaf eind jaren vijftig ondergingen duizenden transvrouwen een geslachtsveranderde operatie in zijn kliniek in Casablanca. Ze hoefden van hem geen ingewikkelde psychologische tests te doen om te bewijzen