Waar het Songfestival eerst gekenmerkt werd door sexy pakjes, meters extensions, ontblote mannentorso's en strakke rokjes, viel me dit jaar iets op. Het Songfestival is een toonbeeld geworden van interseksualiteit. Want naast die strakke pakjes zien we steeds meer mannen met make-up, hakken en overdadige sieraden. Polen en Hongarije gaan het druk krijgen met wegzappen, maar wat een feest!

Deze week bekende ene Johan D. live op televisie dat hij in zijn jonge jaren een vrouw verkracht heeft. Disgenoten en publiek lachten er smakelijk om en dikten het verhaal nog wat aan. Nederland ontplofte op sociale media. Misschien is het wishful thinking, maar de commotie stemt me optimistisch.In

Will Smith schokte afgelopen week heel Hollywood. Hij bestormde het podium van de Academy Awards en sloeg comedian Chris Rock. Dit deed hij na een slechte grap over de vrouw van de acteur, Jada Pinkett-Smith. De spanning hield daar echter niet op, Smith keerde terug naar zijn stoel en schreeuwde

Als beginnende puber liep ik helemaal weg met Gwen Stefani van No Doubt. Zij was zo cool, alles wat ik ook wilde zijn, en ik stuiterde dan ook vrolijk mee op hun muziek. Ook ik was just a girl. Living in captivity. Dat teksten als deze werkelijkheid bleken, besefte ik pas in de jaren die volgden. Your rule of thumb makes me worrisome. Ik leef als vrouw in gevangenschap, in een wereld bedacht voor en door mannen. Ik zie en ervaar dat, en alle vrouwen met mij, maar mannen zelf (over het algemeen) vreemd genoeg niet. Het interview met John de Mol in BOOS: This is The Voice is hier weer een sprekend voorbeeld van.

Afgelopen zaterdag ontstond er ophef over het tv-programma The Voice of Holland. Medewerkers hebben zich schuldig gemaakt aan seksueel wangedrag en machtsmisbruik, zo liet YouTube-programma BOOS weten. Details zijn nog niet bekend – de aflevering wordt pas aanstaande donderdag uitgezonden –

Misschien denk je wel eens: ‘Eigenlijk ben ik niet zo slim als mijn omgeving denkt’ of ‘Oei, als ik maar niet door de mand val’. Je twijfelt aan je capaciteiten, denkt dat anderen je te hoog inschatten en meent dat je al die lof niet verdient. Hoeveel diploma’s of complimenten

Één blik naar videoclips van een willekeurige hip-hop artiest en de kans is vrij groot dat je vrouwen van kleur met een zandloper figuur ziet dansen in minimale kleding. De historische context van het seksualiseren van Afrikaans-Amerikaanse vrouwen in de Verenigde Staten vraagt een lange

Ik voel me een beetje moedeloos.Wellicht komt het door de pandemie waar we nu al bijna twee jaar door worden geplaagd. Misschien is het een winterdip – ik meen me te herinneren dat ik vorig jaar rond deze tijd ook schreef dat ik mijn geestdrift een beetje kwijt was. Ik heb nog niet exact kunnen vaststellen wat het is, maar dat het er is, is zeker.

Op 19 november is het internationale mannendag. Ik heb altijd gemengde gevoelens gehad bij deze dag. Het is makkelijk om cynisch te reageren: ‘Iedere dag is al mannendag, dus waarom een speciale dag hiervoor in het leven roepen.’ Mijn scepsis komt mede door de historie. De roep om een mannelijke

Deze maand verscheen Onder de radar. Het is het bijzondere verhaal van Emma Voerman, die als Jacob Jan Voerman ter wereld kwam en op haar 55ste beseft dat ze vrouw is. Ze beschrijft de lange en hobbelige weg die ze aflegde om eindelijk zichzelf te kunnen zijn. In haar voorwoord noemt Sylvana Simons

Zet je televisie aan en blader door de kanalen. Kijk naar de voorpagina's van tijdschriften, of open een social media app. Wat zie je? De verheerlijking van het ‘ideale’ lichaamsbeeld; het ideale lichaamsbeeld van de vrouw. Vanaf het einde van de vijftiende eeuw, toen de gedrukte media werden

Naar aanleiding van dit essay van Roxane Gay zijn Rocher Koendjbiharie, hoofdredacteur Expreszo, en Aimée Dabekaussen, onze hoofdredacteur, een briefwisseling gestart. Dit is de vijfde brief in de reeks en hiermee de laatste van Rochers hand. Aimées brieven zijn te lezen op Expreszo. Lees hier de eerste brief van Rocher en hier Aimées antwoord daarop.