Douze points voor het Songfestival
Songfestival 2022 Beeld door Riemke Ipema
Waar het Songfestival eerst gekenmerkt werd door sexy pakjes, meters extensions, ontblote mannentorso's en strakke rokjes, viel me dit jaar iets op. Het Songfestival is een toonbeeld geworden van interseksualiteit. Want naast die strakke pakjes zien we steeds meer mannen met make-up, hakken en overdadige sieraden. Polen en Hongarije gaan het druk krijgen met wegzappen, maar wat een feest!
Met natte haartjes op de bank, ver na bedtijd, mocht ik vroeger altijd opblijven voor het Eurovisie Songfestival. Tot de puntentelling, want die was te laat: wie er gewonnen had, wist ik pas de dag erna. Ik was onder de indruk van alle vrouwen: zo wilde ik ook zijn! Haren van drie meter lang, strakke lijven, eindeloze wimpers en die benen niet te vergeten. Voor mijn zesjarige zelf was de vrouw die belichaamd werd tijdens het Songfestival het ultieme vrouwelijke.
Het Songfestival werd tijdens de jaren steeds diverser en dat begon allemaal bij 'de vrouw met de baard'. De Oostenrijkse Conchita Wurst - Tom Neuwirth off stage - won in 2014. Niet alleen door haar spectaculaire zangkunsten, maar ook door haar verschijning. Zij zette met haar Rise like a Phoenix een nieuwe trend: genderfluïde expressie tijdens het Songfestival.
Trend
Opvallend is dat naast het Songfestival ook in de literatuurwereld deze verandering gaande is. Neem bijvoorbeeld Mariken Heitman of Marieke Lucas Rijneveld, de winnaar van onder andere de Booker International Prize 2020. Zou de kennis van de sekse van de auteur van invloed zijn op hoe je een boek leest? Als ik bijvoorbeeld boeken lees van Ilja Leonard Pfeiffer zie ik deze schrijver voor me: op een Italiaans terras, met zijn lange haren en schrijvend over de vrouwen die hij ziet. Maar als ik Rijneveld lees, heb ik geen idee uit welk genderperspectief ik kijk.
Liedjes met een boodschap
Het Songfestival dit jaar is een heel spektakel. We hebben het duo Mahmood en Blanco van Italië; deze twee mannen hebben een prachtige liefdesballade en zijn niet bang voor een goed decolleté. Maar ook de hooggehakte mannen van Letland, die dansen alsof hun leven ervan afhangt in een Totally Spies-achtig ensemble. Of Australië, waarbij zanger Sheldon Riley straalt met zijn geheimzinnige gezichtsketting, diadeem, giga baljurk van maar liefst 45 kilo en glitter oogschaduw. Het festival wordt gekenmerkt door mannen die ballads zingen over uit de kast komen - onder andere Australië en Israël - en hierbij een enkele traan niet schuwen. Dit is naar mijn gevoel het meest diverse Songfestival in lange tijd, waarbij bijna alle landen een statement achterlaten. De zogenoemde 'sexy stoeipoes van Albanië' (serieus, Telegraaf... het is 2022) even daar gelaten.
Wat ben ik blij dat mijn beeld van vrouwelijkheid nu niet meer gepaard gaat met strakke pakjes en lange haren. En gelukkig is dit in Europa, aan het Songfestival te zien, ook niet meer het geval. Voor nu, veel succes aan S10 - met je toffe gilet en pantalon van Viktor & Rolf - en hopelijk gaat ze er vandoor met douze points!
Steun LOVER!
LOVER draait uitsluitend op vrijwilligers en donaties. Wil je dat Nederlands oudste feministische tijdschrift blijft bestaan? Help ons door een (eenmalige) donatie. Elke euro is welkom en wordt gewaardeerd. Meer informatie vind je hier.
Meer LOVER? Volg ons op Twitter, Instagram, LinkedIn en Facebook.