Geef mij maar Sisterhood

Womanpower logo

Elkaar steunen mag niet uit de mode raken.

Even handen omhoog wie er allemaal boos was dat voornamelijk witte vrouwen hadden gestemd op Trump. Als vrouw weet hoe moeilijk het kan zijn om je te bewegen in deze wereld vol valkuilen, vieze mannen en mensen die wachten tot je faalt. Een steuntje in de rug van je medevrouwmens kan dan je hele dag goed maken. Dus als een vrouw een andere vrouw aanvalt omdat ze voor kinderen kiest in plaats van fulltime werken (of andersom), een abortus heeft gehad (of juist niet), te dik/slank is of van haar lichaam houdt, dan denk ik: 'Houd je bek.' Dat soort commentaar is aan mij niet besteed.

De strijd tussen vrouwen en het ontbreken van steun is vaak gefundeerd in de waardering van deze vrouwen op basis van hun knap- of vrouwelijkheid. Maar waarom schalen we onze medemens in op basis van wat mannen of de maatschappij van ons vinden? Zou het patriarchaat daar misschien een kleine rol in kunnen spelen? Nu is mijn antwoord vrij voorspelbaar. Natuurlijk leven we in een commercieel gedreven wereld waar het alleen uitmaakt wie er geld en macht hebben, maar wij vrouwen (en mannen trouwens ook) moeten elkaar steunen in het krijgen van geld, macht en zichtbaarheid.

Een geschiedenislesje

Persoonlijk, als ik mijn nederige mening mag geven, denk ik dat het patriarchaat daar toch zeker wel een rol speelt. Zoals Gerda Lerner het uitlegt in The creation of the patriarchy  werd het tot slaaf maken van vrouwen grotendeels ingezet om de mannen van het andere team te ontmoedigen. Daaruit ontstond het concubisme: naast de vrouw met wie je getrouwd was, had je als man het recht om seks te hebben met de vrouwelijke slaven of hen tot je persoonlijke slavin te maken. Als de getrouwde vrouw niet in staat bleek een zoon te baren maar de concubine wel, dan kreeg de concubine meer rechten. Een tot slaaf gemaakte vrouw kon zelfs op die manier haar bestaansrecht - en dat van haar kinderen - veiligstellen.

Het is geen hele schokkende ontdekking dat mannen verantwoordelijk waren voor het soort leven dat vrouwen hadden. Maar dat andere vrouwen daaraan onderdoor gingen werd mij met deze geschiedenisles pas duidelijk. Het verklaart wellicht waarom sommige vrouwen strijden met andere vrouwen voor de aandacht van een man en hen om die reden afvallen en bekritiseren. Met een man was je kans op een beter leven hoger en wellicht dat sommigen mensen nog steeds zo denken, dat soort geïnstitutioneerde machtsposities wis je niet zo maar uit. Dat het enorm ouderwets is, is absoluut waar. Het zou echter wel de voortdurende strijd tussen vrouwen verklaren en waarom het voor mannen zo ontzettend gunstig is om dit te blijven aanwakkeren.

Vrouwen lezen vrouwen

Gerda Lerner zegt dat we met begrip en kennis van onze geschiedenis beter voorbereid onze toekomst tegemoet gaan. Daarom is het goed om hier niet alleen de geschiedenis van het patriarchaat te vermelden, maar vooral de geschiedenis van sisterhood! Dat is dan ook waar ik mij de komende tijd in ga onderdompelen: Audre Lorde’s Sister Outsider, bell hooks Ain’t I A Woman en Mary Beard’s Women & Power. Powervrouwen van het heden en verleden komen voorbij en de maatschappij waarin we leven, die profiteert van strijd tussen vrouwen onderling, laat ik links liggen.

Met de kennis van de generaties vrouwen voor mij ga ik mijn best doen om iedere vrouw, ook zij die lelijk doen, te complimenteren en te steunen. Want de mannen van duizenden jaren geleden hebben ons misschien geleerd om de strijd aan te gaan met elkaar, maar veel van onze mede-feministen weten het al lang: er gaat niets boven sisterhood.