Straattaal, nog effe

Is nog best wel interessant hoor: ik ben een halfbloed. Mag je niet meer zeggen zo. Ik ben als ik politiek correct wil zijn een mix of een Nederlander met een exotische achtergrond. Of een allochtoon (mag óók niet meer), wat neerkomt op een mens met een ouder afkomstig uit een niet Westers land.

Ik ken Spanjaarden die bruiner zijn dan ik, sterker nog, ik ken ‘witte’ Nederlanders die bruiner zijn dan ik, al dan niet door de zonnebank.

Maar ik word als het ware gegijzeld door die afkomst. Of ik als halve, bijna, beetje, vooruit: nog net niet mislukte negerin - negerin mag ook niet - mij luid en duidelijk wil uitspreken tégen de zwarte Pieten. Als allochtoon (brrr, eng woord) van Surinaamse afkomst met een zichtbare negroïde (?) afkomst schijn ik min of meer verplicht te zijn om te rillen van een zwart geschminkte blanke (witte?) met een felgekleurd Pietenpakje aan.

Feit is, ik vind zwarte Piet niet zo erg. Ik heb er goede herinneringen aan. Juist dat zwarte maakte Piet een beetje eng. Dat hele donkere gezicht gaf nét dat beetje extra griezel om het bijna te spannend te maken voor ons kids destijds. (Toen alles nog lekker overzichtelijk racistisch was).

Ik wil het hier niet hebben over het welles of nietes van geschminkte mensen in een middeleeuwse outfit.

Wel over het feit dat men blijkbaar van mij verwacht dat ik op grond van mijn huidskleur (koffie met melk) min of meer verplicht ben om zwarte Piet in de ban te doen, uit te roeien en af te schaffen. Ho ho: Mag ik in elk geval nog even een eigen mening hebben?

En dát is wat mij vooral tegen staat in de discussie. Het is vrij bizar dat mensen aangevallen kunnen worden omdat ze het om de één of andere reden leuk vinden om zich eens lekker carnavalesk uit te dossen.

Zodra ik mij enigszins mild opstel naar Zwarte Pieten liefhebbers ben ik een soort rasvervuiler, overloper, afkomstverrader. En of ik graag bij de 'Blanken’ wil horen.

Nog effe. (Straattaal).

Een goede vriendin van mij is Roemeense. Ze is hier komen wonen simpelweg omdat ze voor hetzelfde werk in haar geboorteland minder geld krijgt. Een economische (geld, hier?) vluchteling noemen ze dat.

Ze was een beetje pissed nadat ik haar (bevooroordeeld) uitlegde dat ik nog nooit in Oost Europa ben geweest, omdat ik ervan uit ga dat daar louter griezelige racisten wonen.

Ik zie het zelf ook: mijn tekst is gelardeerd met uitroeptekens, aanhalingstekens en tussen haakjes gedoe. Mijn excuses. Ik gebruik deze tekens om mijn oprechte verwarring omtrent mijn politiek (on)verantwoorde gevoelens te duiden.

Doe niet zo belachelijk, antwoorde mijn Roemeense vriendin: ‘Roemenië is gewoon een land hoor, geen varkenshok.’ Er zullen best mensen zijn die vervelend doen omdat je bruin bent. Maar behalve dat wonen er ook mensen die het leuk en interessant vinden om je te ontmoeten. Jullie hier moeten niet zo moeilijk doen. En jij moet ook niet zo overdrijven. Die Pieten kunnen best wel in een andere kleur, wat maakt het uit?

Hè hè, eindelijk weer eens iemand die met beide benen op de grond staat.

Niet zo moeilijk doen. Ik surf me een hoedje op internet op zoek naar betaalbare tripjes naar mijn nieuwe bestemming: Roemenië here I come.

Sjo Velland is columnist en woont in Amsterdam, Ze schrijft regelmatig columns voor LOVER waarin haar eigen beleving van de wereld om haar heen centraal staat.