Volhouders winnen goud

06-03-2018

Vol ongeloof schudde ze haar hoofd toen bleek dat ze gewonnen had. Het kon toch niet waar zijn! Ze was vooral goed in snowboarden… Ze begon pas met professioneel skiën... Het resultaat; een gouden medaille in de Super G. Ester Ledecka, een Tsjechische snowboarder en skiër van 22. Een levend bewijs dat alles (letterlijk) mogelijk is.  

Haar spectaculaire succes overtrof alle verwachtingen. De verbazing was des te groter aangezien ze pas vorig jaar besloot om mee te doen aan ski competities. Deelname aan de Olympische Spelen was op zich al een beloning voor haar. Ze wou gewoon tussen de beste skiërs ter wereld op de skipistes van Pyeongchang staan. Een medaille leek op dat moment veel te hoog gegrepen. Daarom haalde iedereen diep adem toen ze als snelste over de finish van Super G kwam. Ze besefte zelf niet wat er was gebeurd. Het grappigste is dat ze goud in de wacht sleepte terwijl bijna niemand meer keek. Ze startte als zesentwintigste dus voor velen waren de kaarten van de wedstrijd al lang uitgedeeld. De snelste atleten waren al aan het feesten…

Velen beschouwden het als een mirakel. Ik zou eerder over een rebelse volharding spreken. Ze schopte het zo ver dankzij haar koppigheid. Haar omgeving raadde het haar namelijk voortdurend af om voor beide disciplines te gaan. Ze herhaalden het tot vervelens toe dat ze het best op één ding kon focussen want men kan toch niet goed zijn in alles. Maar Ledecka wist het beter: Ik ga voor beide! Als het mijn coach niet aanstaat, dan zoek ik een andere … Ze ging dus volledig tegen de stroom in. Soms is dat de beste oplossing. Mocht Ledecka het advies van haar omgeving gevolgd hebben, dan had ze niet op dat podium gestaan.

Ze daagde zichzelf uit in plaats van in haar comfort zone te blijven. De Amerikaanse psychologe Carol Dweck spreekt in zulke gevallen over ‘groeimindset’. Mensen met deze houding staan open voor het leren en zijn niet bang om fouten te maken. Het lijkt me niet evident om zo door het leven te gaan. Ondanks dat ikzelf mijn eigen grenzen steeds probeer te verzetten, kan ik me vele situaties herinneren waarin ik in een negatief spiraal van IK KAN DIT NIET belandde…

Ledecka heeft haar succes niet alleen te danken aan haar koppigheid en durf. Haar skiecoach, Tomas Bank, zei tegen The Guardian dat Ester helemaal gefocust blijft terwijl ze bezig is. Ze sluit zich op in haar bubbel en denkt aan niets anders dan aan dat moment. Dat zouden we eigenlijk allemaal meer moeten doen, denk ik. Allerlei prikkels in ons leven zorgen vaak voor een afleiding. Zo verliezen we ons in onbenulligheden in plaats van te bepalen wat er nu echt toe doet. De boodschap lijkt simpel: focus! Journalist Annemiek Leclaire komt tot een gelijkwaardige conclusie in haar artikel Minder moeten, meer leven: “Meer leven heeft te maken met de intensivering van aandacht en gevoel. Dat begint volgens de deskundigen (…) door harde keuzes te maken voor wat je op een dag wil doen, en daar met volle kracht op in te zetten. Dat vereist (…) een regelmatig terugkerend zelfonderzoek naar wat op dit moment voor ons de meeste waarde heeft en alleen daarnaar te handelen. Ik noem dit “lust”; de wil en zin om dingen te doen. Het vuur aan te steken in de dag, de vlammen tot leven te blazen. Volle kracht vooruit.”  

Lust en energie zijn zeker te merken bij Ledecka. Haar onbegrensde vreugde was goed te zien op allerlei foto’s die de laatste weken in de media verschenen. Het verbaast me helemaal niet. Ze doet blijkbaar wat ze ontzettend leuk vindt. Het geeft haar energie en motiveert haar. Blijkbaar moeten ze haar dwingen om van de skipiste weg te gaan.

Ledecka’s verzet en alternatieve keuzes doen me aan mijn eigen weg denken. Ik heb het ook vaak genoeg gehoord: Dat gaat toch niet lukken. Waar ben je nu in godsnaam mee bezig? Dikwijls twijfelde ik of ik de juiste beslissing nam. Als iedereen je voor gek verklaart, dan ben je er waarschijnlijk een? Nu weet ik dat je soms beter afstand kunt nemen van “goedbedoeld advies”, gouden regels, betweters of zwartgallige pessimisten. In plaats van je dromen en plannen overboord te gooien, loont het om risico te nemen en je eigen weg in te slaan. Zo kun je gepassioneerd bezig zijn. Daarom gaf ik vorig jaar een goed betaalde job op en koos ik voor journalistiek. Om te doen wat me voldoening geeft. Beginnen is het moeilijkste. Daar ga ik geen doekjes om winden. Ik heb ook al een aantal crisismomenten gehad. Maar ik blijf ervoor gaan. Het zijn uiteindelijk de volhouders die goud winnen. 

---

Lees meer verhalen van Ula op haar blog www.ordinary-stories.eu.