Is het maken van onderscheid tussen mannen en vrouwen in de gezondheidszorg discriminerend, of moeten we het van een andere kant bekijken en hebben vrouwen júist recht op een andere behandeling dan mannen? Maaike Muntinga doet voor LOVER verslag van een congres én legt uit wat seksespecifieke

In het boek Vrouw zijn, hoe doe je dat? schrijft Caitlin Moran dat “de sterrencultuur het forum [is] waarop we tegenwoordig het leven, de rol en de ambitie van vrouwen onderzoeken en bespreken. (…) Daarom is het voor elke zichzelf respecterende moderne feministe van belang om de roddels over de sterren van de A-lijst te volgen: dat is de voornaamste bron voor de huidige beeldvorming van vrouwen.” LOVER wil als ´zichzelf respecterend modern feministisch´ online magazine niet achter blijven. Marija Scheeve schrijft daarom over de sterrencultuur. Niet over de levensdrama’s en diverse persoonlijkheden, maar over beeldvorming. Deze eerste column beschrijft het etaleren van het moederschap.

In Saoedi-Arabië dragen mannen een witte thawb en vrouwen een zwarte abaya. Beide gewaden bedekken het gehele lichaam maar waar je bij mannen nog het gezicht kan zien, zijn bij veel Saoedi-Arabische vrouwen alleen de ogen zichtbaar en soms zelfs dat niet. Op het eerste gezicht kan het verschil

Het was een paar jaar geleden dat ik met Petra op een middag aan het lunchen was. Ik weet niet meer hoe het gesprek erop kwam, maar op een gegeven moment hadden we het over Petra’s operatie. Petra was vroeger met een mannenlichaam geboren. Dat wist ik allang, maar we hadden er nooit echt over gepraat. Ze vertelde erover en ik vroeg ineens: “Maar hoe heette je eigenlijk als man?” “En dat”, zei Petra prompt, “is dus een heel onbeleefde vraag!”

Ik woon lang genoeg in Nederland om slachtoffer te zijn van een Verlust der Muttersprache. Zeker, wanneer Nederlanders te snel met me praten begrijp ik ze nog steeds niet altijd. Of ik doe langer over mijn antwoord dan mijn gesprekspartner lief is (en dat klinkt dan niet altijd even intelligent). 

Vera Bergkamp is de hoogste nieuwkomer op de kieslijst voor D66 deze Tweede Kamerverkiezingen. Ze is scheidend voorzitter van COC Nederland en moeder der transgenders. Ja, als een heterovrouw moeder van de homo’s kan zijn kan een lesbische icoon moeder van de transgenders zijn. Het COC heeft net als de Nederlandse politiek de transgenders ontdekt in de afgelopen vijf jaar. Bergkamp heeft als voorzitter daarin het meest recent een voortrekkersrol gespeeld. Als dank is ze op twee Transgender Informatiedagen, welke jaarlijks door een ander transgendercollectief in het land georganiseerd worden, als spreker te gast geweest. Het mag wel gezegd worden dat ze een goede indruk heeft achtergelaten bij de transgenders in Nederland. Maar krijgt deze moeder der transgenders dan ook de transgenderstem dit jaar? Wordt D66 de transgenderpartij?

Het belang van kwalitatief hoog onderwijs is een populair onderwerp. Alle partijen benadrukken het belang van goed onderwijs, goede docenten en gelijke kansen. De PvdA appelleert bijvoorbeeld aan het gevoel van sociale rechtvaardigheid met de reclamespot waarin Samsom dicteert: ‘Met z’n allen het geld verdienen om goede zorg, het beste onderwijs, en sociale voorzieningen te betalen’. Fijn natuurlijk, met z’n allen het beste onderwijs betalen. Echter, op één punt blijf ik toch steeds steken. Wat is het toch met dat volharden in de maatregel tegen de langstudeerboete?

'Het komt erop aan,' daar begint het voorwoord van het CDA-verkiezingsprogramma mee. Waar komt wat op aan? 'Op 12 september gaat Nederland naar de stembus om een nieuwe Tweede Kamer te kiezen.' Ondanks dit totaal nietszeggende begin, is het verkiezingsprogramma van het Christelijk Democratisch Appèl bij vlagen idealistisch en doortastend.

In het Nieuwsuur debat van afgelopen maandag 3 september tussen Thieme (PvdD), Sap (Groenlinks) en van der Staaij (SGP) vraagt van der Staaij zich af of het thema prostitutie wel leeft in feministisch Nederland. Volgens hem zijn feministische bewegingen in Frankrijk en Zweden veel actiever bezig met het noodzakelijke ontmoedigingsbeleid, terwijl het in Nederland bij de christelijke partijen terechtkomt om te vechten tegen het voortdurende kwaad van de prostitutie.

Het verbaasde me toch enigszins toen ik het VVD verkiezingsprogamma erop nasloeg: 'De VVD wil dat onze gezondheidszorg toegankelijk blijft voor ziek en gezond, voor jong en oud en voor mensen met een hoog en met een laag inkomen.' Noem me cynisch, maar ik dacht altijd dat de VVD toch vooral een partij was voor gezond en blank Nederland, van middelbare leeftijd mét een hoog inkomen. Migranten, mensen met een laag inkomen, gehandicapten: allemaal groepen waarvan ik dacht dat ze beter niet op de VVD konden stemmen.

Menig LOVER-lezer zal niet op de PVV stemmen en over het algemeen ligt deze partij die voor de vrijheid is, niet goed bij feministen en andere gendergeïnteresseerden. Hoewel... de afgelopen paar jaar bleken homo’s toch best graag op de PVV te stemmen. Wilders en zijn partij hebben al vaker donderpreken gegeven over moslims die het tolerante Nederland overschaduwen en daarmee onze homo’s bedreigen. Maar hoe homovriendelijk is de PVV?

Tijdens de apartheid hadden de blanke Zuid-Afrikanen de wet en daarmee de economie aan hun zijde. Maar de bevoorrechte groep leed aan de zwakte der getallen; als minderheid stond hun dominantie onder voortdurende dreiging van wat binnen de politieke retoriek als het ‘Swart Gevaar’ bekend stond: De angst dat de zwarte meerderheid, die de apartheidsidealisten als raciaal inferieur beschouwden, naar de macht zou grijpen en Zuid-Afrika de vernietiging in zou helpen.