Toen ik onlangs in het LOVER archief aan het graven was, op zoek naar schatten, vond ik het volgende juweeltje:“Wat wij, die al vrouw waren, van een transseksueel die “erbij komt” zouden willen, is natuurlijk iets heel anders (c.q. dan een stereotype van vrouwelijkheid belichamen, JK): wij zouden willen dat zij alle voordelen van haar talent, haar know-how, haar leven in de gesloten mannenwereld van de Engelse journalistiek zou combineren met haar nieuwe status als vrouw en zo als uitdagend voorbeeld ons zou voorgaan. Ook al is het onverdraagzaam en kinderachtig zoiets van iemand te verlangen – dat verlangen bestaat. Dat betékent iets, dat dat bestaat. Het betekent dat de emancipatie nog zo ver weg is dat er behoefte bestaat aan voorbeelden; desnoods aan het andere mensen dwangmatig verplichten dat voorbeeld te zijn. Jan Morris is veel te eigenzinnig en te zeer getekend door haar cultuur om zich daar iets van aan te trekken. Ongetwijfeld tot haar eigen geluk en emancipatie.”  (1)

Terwijl het emancipatieproces maar langzaam verder komt, groeit het idee dat vrouwen idee als solidariteit weer op moeten pakken. Op de academische conferentie “Evil, Women and the Feminine”, die op 13 tot 15 mei in Warschau plaatsvond, ontstond in de pauzes een discussie over Sisterhood.

“Menselijkheid, een menselijke blik, dat is wat er vooralsnog mist. Niet alleen in het probleem, maar vaak genoeg ook in de zoektocht naar een oplossing.” Marian Donner tijdens de talkshowExact 11 maanden na het LOVER-debat over de positie van sekswerkers in Nederland besteedt ook WOMEN Inc aandacht aan de actuele politieke ontwikkelingen omtrent sekswerkerrechten.

Toen Aletta, Instituut voor Vrouwengeschiedenis, afgelopen dinsdag het project FRAGEN lanceerde, bleek dat het feminisme allesbehalve passé is. Feministen uit drie generaties waren bij elkaar gekomen om de betekenis van spraakmakende teksten uit het verleden te bespreken en te vieren dat die zichtbaar in ons midden blijven. Het was vooral een feest van herkenning, over allerlei grenzen heen.

Op 24 januari 2011 had een woordvoerder van de politie in Toronto de euvele moed om publiekelijk te beweren dat “vrouwen zouden moeten vermijden zich als een slet te kleden om te voorkomen dat zij slachtoffer van verkrachting worden.” Daarmee legitimeert hij de nog altijd levende mythe dat vrouwen door hun presentatie zelf verantwoordelijk zijn voor het seksuele geweld dat hen overkomt. Terecht heeft deze uitlating de woede en verontwaardiging van vrouwen gewekt. Beginnend met de inmiddels legendarische Toronto SlutWalk (3 april 2011) waait er een storm van protest door de westerse wereld. Ook Amsterdam krijgt een eigen SlutWalk.

Ook nu nog kopen Westerse bedrijven andermans land op voor eigen gewin. Dit neo-imperialisme legt beslag op het bestaan van kleine boeren, voor wie er weinig anders op zit dan naar de fabriek te trekken. Ook de fabriek produceert voor de westerse markt, maar in plaats van rijst en soja, gaat het hier

De wachtlijst voor een behandeling tot geslachtsverandering bij VU medisch centrum loopt al snel op tot enkele jaren. Voor Transgender Netwerk Nederland reden om bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg een bundeling van klachten aan te bieden. Hoe komt de wachtlijst zo lang en zijn er oplossingen voor?

Een bonte mengeling van zakenvrouwen verzamelt zich ter gelegenheid van de achtste maartviering op het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie. Hoge hakken klikklakken naast sneakers, zorgvuldig geschikte decolletés staan gezusterlijk naast casual shirtjes, en pantalons in stemmig grijs ontmoeten jurken in uitbundige kleuren.

Het staat pas een paar weken op YouTube, maar het is al 350.000 keer bekeken en heeft minstens één krantenkop gehaald. De honderden – vaak negatieve – reacties laten zien dat ze in ieder geval iets raken. Toch hebben ze op facebook al bijna 9000 ‘people who like this”. Onder middelbare scholieren begint het filmpje te circuleren als ‘hilarisch’. Wat bezielt de mannen van “A Manifesto for Conscious Men”?

We zijn allemaal in de veronderstelling dat we in het postkoloniale tijdperk leven; een tijd waarin de gruwelijke praktijken van het imperialisme achter ons liggen. En hoewel we weten dat de meeste van onze gebruiksvoorwerpen in sweat shops worden gemaakt, en cacao, koffie en katoen veelal worden geoogst

"Kun je mannen zo gek krijgen dat ze hysterisch beginnen te krijsen bij het dagelijkse briefje: TYRA MAIL!!!!! Of lukt dat alleen bij een walk in fridge vol flesjes Heineken?" vraagt Garjan Sterk zich af in haar column over het stereotype gendergedrag in America’s Next Top Model (zie LOVER Voorjaar 2011). Om die vraag maar gelijk te beantwoorden: Nee, Garjan, godzijdank niet! Het lukt namelijk ook als je die mannen in een travestieten-wedstrijd zet en ze elke week een videoboodschap geeft van de Amerikaanse drag superstar Ru Paul. Mannen alleen hysterisch bij het zien van bier? Als je mannen beschouwt als de anthithese van wat het betekent om vrouw te zijn, misschien wel. Maar omdat die heteroseksuele tegenstelling niet voor iedereen opgaat is er daarom ook Ru Paul’s Drag Race.

Naast de Internationale Vrouwendag zijn er ongetwijfeld nog een heleboel meer dagen geclaimd voor een speciaal gender-doel. In de Verenigde Staten is 26 maart uitgeroepen tot Support Women Artists Now-day. De initiatiefnemers roepen iedereen op om eens na te denken over hoe de wereld eruit zou zien als er meer aandacht was voor de kunst en zienswijze van vrouwen. Een nobel streven.