Kun je het patriarchaat wel omverwerpen zonder ook het kapitalisme te bestrijden? Wat heeft kapitalisme te maken met genderongelijkheid? En hoe ziet een antikapitalistisch feminisme eruit? In deze aflevering van de serie over antikapitalisme onderzoeken we of elke feminist ook een antikapitalist zou moeten zijn.

Het is dinsdagavond en ik lees — beter laat dan nooit — het F-boek. In deze bundel schrijven meer dan vijftig academici, journalisten en activisten over hun feminisme. Er komen spraakmakende titels voorbij, zoals ‘verdachte bezigheden’ (Renée Römkens), ‘Aaaaaaah’

Ze is het jongste kandidaat-gemeenteraadslid in deze serie: Esma Kendir, lijsttrekker voor de Utrechtse partij Student & Starter. Op haar tweeëntwintigste werd ze bestuurslid bij de Landelijke Studentenvakbond. Een waardevolle ervaring: ze runde een organisatie  met zo’n vijfentwintig medewerkers in dienst, praatte met Tweede Kamerleden en met de minister van Onderwijs zelf, kreeg inzicht in wat studerend Nederland nodig heeft en wat nodig is om hun belangen goed te vertegenwoordigen. Deze ervaring bracht haar veel kennis en vooral volop kansen om diverse vaardigheden te ontwikkelen. Bovenal geeft deze ervaring haar een waardevol besef: “Wij jongeren kunnen veel en we hoeven ons niet onzeker te voelen over wat dan ook. We hebben een bepaald perspectief en dat is zo waardevol; wij kunnen echt aan elke tafel meepraten.”Ik sprak met Esma over haar het ontstaan van haar politieke ambities, vooroordelen over studerende jongeren en haar ervaring met de gevestigde orde in de politiek. 

“Dingen moeten goed geregeld zijn, vooral voor mensen die niet zo een grote mond hebben. Ik heb die grote mond, al heb ik mij ook wel eens monddood laten maken in het verleden. Ik durf heus niet alles, maar ik denk wel dat ik iets sneller mijn mond opendoe dan een gemiddeld persoon.”Onitcha

“Politiek gaat niet om jou of jouw loopbaan. Het is iets wat je inzet om verandering teweeg te brengen, terwijl je een grote diversiteit aan mensen en wensen vertegenwoordigt.”Een echte Rotterdammer die de handen uit de mouwen steekt en de niet lullen maar poetsen mentaliteit heeft, dát is Sarah Reitema, kandidaat voor de Partij van de Arbeid in Rotterdam voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Ik sprak Sarah over haar liefde voor de stad Rotterdam en haar onmisbare passie en motivatie om zich voor deze stad in te zetten. 

Ilse van der Horst, achtentwintig jaar,  is geboren en getogen in Montfoort en lijsttrekker voor Progressief Akkoord Montfoort-Linschoten. Naast lijsttrekker is zij ook commissielid voor haar partij en sinds eind 2019 beleidsadviseur Duurzaamheid voor gemeente de Ronde Venen. Ik sprak Ilse over duurzaamheid en gelijkwaardigheid en hoe deze elkaar beïnvloeden: “Ik vind het belangrijk dat er niemand achterblijft in de energietransitie en we verduurzaming betaalbaar wordt voor iedereen. Want we moeten allemaal verduurzamen, maar niet iedereen kan dat makkelijk betalen of organiseren. Als raadslid wil ik ervoor zorgen dat de gemeente dit zo betaalbaar en makkelijk mogelijk maakt”, aldus Ilse. 

Geschiedenis is door mannen opgeschreven en structurele aandacht voor de historische rol van de vrouw ontbreekt. Vrouwengeschiedenis is dan ook zwaar onderbelicht in het Nederlandse middelbare geschiedenisonderwijs. Daar moet verandering in komen, vinden publiekshistorici Agnes Cremers en Mark Bergsma.

Het aantal vrouwelijke raadsleden daalde de afgelopen jaren: direct na de verkiezingen van 2018 was dit nog

De klimaatcrisis vergroot de ongelijkheid in de wereld en treft vooral vrouwen en meisjes. Kan ons koopgedrag de wereld een beetje groener en gelijkwaardiger maken? Ja en nee. Hoewel campagnes en reclames je anders doen vermoeden, is onze individuele invloed maar heel beperkt. LOVER legt uit waarom

Wanneer je kennismaakt met iemand, krijg je automatisch een idee van hoe je diegene gaat aanspreken. Probeer je het maar eens in te beelden. Door het zien van bepaalde gelaats- of gedragstrekken stopt jouw brein degene tegenover jou direct in een hokje. Een hokje dat sterk gekleurd is door je referentiekader.

Kapitalisme is zo vanzelfsprekend geworden dat we niet nadenken over hoe het anders zou kunnen, terwijl dat misschien wel nodig is. Want kapitalisme ligt ten grondslag aan heel veel problemen op deze wereld.

Je zou denken dat iedereen in de rechtswereld gehoord wordt en er geen uitzonderingen worden gemaakt. Helaas, niets is minder waar. Het recht is voor iedereen gelijk, maar de toegang tot het recht is dat niet. Er is nog steeds veel genderongelijkheid, terwijl ieder mens gelijke kansen nodig heeft om tot gelijke rechten te kunnen komen. De ongelijkheid komt onder andere doordat vrouwen niet altijd de vrijheid hebben om juridische hulp in te roepen, of het niet kunnen betalen om een advocaat in te huren. Hierin speelt financiële afhankelijkheid vaak een grote rol. Sinds vorig jaar september is de Vrouwenrechtswinkel Amsterdam na veertig jaar teruggekeerd om vrouwen te helpen met gratis juridisch advies, want de roep om hulp is groot.