Vorige week was ik voor een intake bij de bloedbank: ik wil donor worden. Homomannen mogen het niet, maar ik wel dus ik dacht, kom, voor de wetenschap en de medemens. Ik had een formulier ingevuld, waarin ik kon aangeven dat ik ben getrouwd, en ook met wie. Eerlijk als altijd, heb ik dat naar waarheid ingevuld. Ik was er ook wel trots op. Wie had dat ooit gedacht, ik, getrouwd. Haha. Dat had ik beter niet kunnen doen. In het vervolg ben ik mijn ‘meisjesnaam’ kwijt.

Het lijkt wel afgesproken: niet alleen de nieuwste LOVER gaat erover, ook in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) is er aandacht voor de damesliefde. Van 5 juni tot 9 augustus kun je daar gratis een expositie bezoeken van fotografe Marian Bakker. Zij heeft in de jaren ’80 en ’90 het lesbische leven op de lens gevangen.

Al meer dan een week lang zijn de protesten naar aanleiding van de omstreden verkiezingsuitslag in Iran wereldnieuws. De reacties van de zittende regering op de demonstraties worden wereldwijd met verontwaardiging begroet. De rol van nieuwe media als Twitter en Facebook bij het in gang houden van de tegenbeweging kan op enthousiasme rekenen. Shahrzad News vestigt onze aandacht op het aandeel van Iraanse vrouwen in het straatprotest.

Afgelopen zaterdag was voor de hele HLBTQ-beweging een dag waarop ‘zichtbaarheid’ even niet een onderwerp van discussie was, maar iets wat massaal en vrolijk gebeurde. LOVER wilde daarbij niet achterblijven en presenteerde haar lesbische themanummer op de roze infomarkt.

Na twee bevallingen en, zo staat er op de cover van People Magazine “een ‘angstaanjagende’ foto van haar op het strand”, was ze het zat: ze besloot af te vallen. Ik heb het over de Amerikaanse actrice Melissa Joan Hart, die trots meldt op de cover dat ze haar figuur weer terug heeft.

Fairfax High, een middelbare school in Los Angeles, heeft dit jaar een mannelijke prom queen. De 18-jarige Sergio Garcia besloot zich kandidaat te stellen, niet als king, maar als queen. Een grote groep meisjes steunde zijn kandidatuur en hij werd gekozen. De campus gonst van gender-talk.

Laatst vertelde iemand Alana Proctor dat ze met opzet niet uitgenodigd was voor een debat over de positie van jonge allochtone vrouwen, omdat ze daar met haar ‘lesbisch verhaal’ zou komen. ‘Ben ik dan geen vrouw?’, zo vroeg Alana zich af. ‘En ben ik dan niet zwart?’ Een pleidooi voor het bestrijden van seksisme, racisme en homofobie in hun verwevenheid.

In Nederland is anoniem donorsperma sinds vijf jaar taboe. Kinderen moeten hun biologische vader kunnen achterhalen, zo luidt de Nederlandse mores. De praktijk blijkt weerbarstiger.

We doen een beetje alsof het een nieuw verschijnsel is: damesdames die de blik de andere kant op wenden en het voortaan geregeld of uitsluitend met meneren doen. Spijtoptanten. Afvalligen. Exbo’s. (Overigens is geen term zo mooi en compact als het Engelse 'hasbians'.)

Bij het begrip vrouwenopvang krijgt iedereen meteen een beeld: mishandelde vrouwen die van huis gevlucht zijn en (met kinderen) tijdelijk worden opgevangen. Dat er een mannenopvang bestaat, is veel minder bekend. Ook ik wist niet van het bestaan af totdat ik het prachtige artikel las van Hanneloes Pen in Het Parool. Pen sprak met een paar mannen uit de opvang en wat bleek? De reden van opvang heeft niet zelden te maken met homoseksualiteit of huiselijk geweld van de partner.

Afgelopen woensdag ontving Karin Spaink de Van Praag-prijs van het Humanistisch Verbond uit handen van jury-lid Cox Habbema. De Grote Zaal van het Amsterdamse Muziekgebouw aan ‘t IJ zat helemaal vol en Karin werd op weergaloze wijze in het zonnetje gezet. Zij was zichtbaar ontroerd en moest haar bescheidenheid en teveel aan zelfkritiek naast zich neerzetten om zoveel lof te kunnen aannemen.

Eind vorig jaar kwam het laatste seizoen van de weergaloze tv-serie Six Feet Under op de Nederlandse televisie ten einde. Ondanks het onaantrekkelijke uitzendtijdstip, vaak tegen middernacht op doordeweekse dagen, hield de doodgraversfamilie Fisher een trouwe schare fans aan de buis gekluisterd. Nu Alan Ball, scenarist, regisseur en producent van deze serie voor het eerst met een eigen film komt (overigens schreef hij ook al het Oscarwinnende scenario voor American Beauty), moet elke fan (en iedereen die zich daartoe wil laten overtuigen) dan ook hard hollend naar de bioscoop.