Benefiet Ladyfest in Anarres, Dordrecht

Om het aankomend LadyFest van september in Amsterdam mogelijk te maken, moet er natuurlijk een hoop geld worden ingezameld. En dus worden er benefieten georganiseerd. Op 10 mei waren vijf bands te zien in Anarres, Dordrecht; Majireille, Lushus, de Fatwa’s, PMS en Link. Dankzij de brede programmering en het afwezige publiek, stond de muziek in het absolute middelpunt.

Anarres is een gekraakt laboratorium in Dordrecht. Het pand heeft een grote tuin en een concertzaal met laag plafond. Zelf met z’n vieren weten ze hier nog een volle bak na te bootsen. Dat was ook wel nodig want het benefiet moest het doen zonder PR en de doelgroep van de avond was massaal afgereisd naar de Pinksterlanddagen in Appelscha en de Bakbrommerrace in Groningen.

Majireille opende de avond met een helder en accoustisch geluid. Deze sing/songwriter is te vergelijken met de momenteel zo populaire Amy MacDonald, maar dan minder opzwepend. Om in de melodieuze sfeer te blijven hangen werd Majireille opgevolgd door Lushus. Geheel terecht omschrijft Lushus hun muziek als een mix van jazz, punk en nu-wave. Met de bas als leadinstrument en een gitaar als bas swingen ze de set door. Als katalysator voor deze twee partijen wordt de super strakke drum met verrassende beats ingezet. Helaas is Merel vanavond afwezig. Deze gitarist zit voor een jaar in Japan voor haar studie rechten. Lennard neemt voor haar de honneurs waar en dat gaat hem lang niet slecht af. Hun cd, ‘Red Blushes' is uitgebracht door Tocado Records. Net als bij de andere topbands van dit label, de Suicidal Birds en Elle Bandita, blijven de cd-opnames bij een vage aftrek van de live shows. Het lijkt haast onvermijdelijk dat muziek van dergelijke prettig gestoorde bands aan kracht moet inboeten in de studio. Desondanks zijn deze schijfjes de moeite waard om in huis te halen.

Na een jaar lang zonder optredens maken de Fatwa’s in Dordrecht een nieuwe doorstart. Deze rammelende punkband speelt de muziek uit hun jeugd, de vroege jaren tachtig nog vóór de cross-over met metal. Een hardcore punk band dus, waarbij het er niet om gaat hoe strak je speelt, maar hoe snel je de rifjes kunt krijgen. Denk aan de oude BGK (Balthasar Gerards Kommando) zonder de metalgitaar en Blitzkrieg. Zangeres Claudia heeft plaats gemaakt voor de frisse Philippa. Voor Philippa was dit haar eerste optreden, en van podium vrees heeft zij geen last. Zelfs een opera liefhebber kan de potentie van een goede hardcore zangeres in haar zien. Ze krijst en schreeuwt zonder in te kakken. Kon Claudia te lang op het hoge schrille geluid zitten, Philippa weet te variëren en houdt ons bij de les. Hier staat iemand die het meent.

Over LinK hoef ik de trouwe bloglezers al niets meer te vertellen. Natuurlijk is dit een vette band die lekker strak te werk gaat. Laat ik volstaan met te zeggen dat het ondanks de hitte lekker spelen was. We werken momenteel overigens aan een nieuwe plaat.

Goed, komen we bij PMS. Na slechts een half jaar hun instrument in handen te hebben, staan ze hier voor hun tweede optreden ooit. Hun motto, 'niet zeuren maar doen', is duidelijk te horen in het geluid. Alhoewel de muziek bij lange na niet in de maat is en de drum echt te veel tegelijk wil, kun je toch spreken van een band met potentie. Als zij zo doorgroeien hebben we over anderhalf jaar een groep met muzikanten erbij in Nederland. PMS bewijst hiermee dat je een prettige show kunt neerzetten zonder dat je je instrument daarvoor 100% moet kunnen beheersen. Een hele opsteker.

www.ellebandita.com
www.defatwas.tk
www.myspace.com/suicidalbirds
www.myspace.com/rooieklats
www.linkuitgroningen.nl

Zine van Philippa:
www.myspace.com/herdick

Majireille

Lushus

de Fatwa's

PMS