Betaalbaar en solidair
De VVD kort op de zorg
Het verbaasde me toch enigszins toen ik het VVD verkiezingsprogamma erop nasloeg: 'De VVD wil dat onze gezondheidszorg toegankelijk blijft voor ziek en gezond, voor jong en oud en voor mensen met een hoog en met een laag inkomen.' Noem me cynisch, maar ik dacht altijd dat de VVD toch vooral een partij was voor gezond en blank Nederland, van middelbare leeftijd mét een hoog inkomen. Migranten, mensen met een laag inkomen, gehandicapten: allemaal groepen waarvan ik dacht dat ze beter niet op de VVD konden stemmen.
Wanneer ik verder lees kom ik erachter hoe de VVD het voor elkaar gaat krijgen om de zorg zowel betaalbaar als solidair te houden. Het eigen risico wordt verhoogd, de zorgtoeslag wordt verder beperkt en het basispakket wordt uitgekleed. Opeens snap ik hoe de VVD in staat is 1000 euro belastingverlichting te regelen voor alle werkende burgers middels een verhoging van de arbeidskorting. Een sigaar uit eigen doos, want alles wat je wint aan arbeidskorting raak je kwijt aan hogere zorgkosten. Op zich niet zo erg, maar dit is de crux: enkel werkende Nederlanders worden gecompenseerd en de niet-werkende Nederlanders en de mensen met een zeer laag inkomen zien hun lasten alleen verzwaard, want zij kunnen geen gebruik maken van de verhoogde arbeidskorting.
Ik noem dat niet solidair. In plaats iedereen te vragen een beetje bij te dragen zodat de zwakste in onze samenleving niet de klappen hoeven op te vangen van de crisis, doet de VVD het omgekeerde, want iedereen krijgt een belastingvoordeel van 1000 euro, behalve de zwakste groepen.
Volgens de VVD zijn er nog meer manieren om kosten te besparen in de zorg, namelijk door onnodig gemaakte kosten terug te dringen. Er gaat teveel geld verloren aan te dure medicijnen, onzinnige behandelingen, scans die niet nodig zijn en onderzoeken waar de patiënt ook zonder had gekund. Als we dat allemaal schrappen, dan hebben we al een heleboel geld bespaard!
Dit is niet alleen een makkelijk standpunt (alsof er partijen zijn die wél onnodige kosten willen maken in de zorg), maar dit is ook makkelijker gezegd dan gedaan. Wanneer is een scan niet nodig? Als de dokter het niet nodig vindt? Of als er een vooropgezette procedure is (die enkel is ingericht op het minimaliseren van kosten) volgens welke het niet nodig is? En wat als de patiënt zelf een verzoek heeft?
Mijn partner is onlangs geopereerd geweest en wilde na vele weken graag een MRI-scan om te kijken of de ligamenten van zijn schouderbot waren aangegroeid, met andere woorden om te weten of de operatie was geslaagd. Maar volgens de procedure was dat niet nodig. Pas na maanden klagen over hoofdpijn, nekpijn en schouderpijn werd een MRI-scan toegekend, waaruit bleek dat de operatie was mislukt. Dit is nou wat men noemt kostenefficiënt: gewoon bij niemand die MRI-scan uitvoeren en maanden later kom je er door het geklaag van patiënten achter welke 4 van de 10 operaties mislukt zijn. Wat de maatschappelijke kosten zijn van dit soort beleid zal het ziekenhuis een zorg wezen, het gaat erom dat zij kosten besparen.
Als men op deze manier kosten gaat besparen in de zorg dan verandert de relatie tussen arts en patiënt van een relatie waarin beide gezamenlijk bepalen wat het beste is voor de patiënt naar een relatie waarin de arts voor de patiënt bepaalt wat goed genoeg is. En de zwakkere groepen zoals migranten en gehandicapten, worden hier de dupe van.
Juist van politieke partijen verwachten wij dat zij kijken naar het hele plaatje. En als ik het progamma van de VVD oppervlakkig doorlees dan lijkt het ook alsof deze partij het gehele plaatje goed voor ogen houdt. Maar wanneer ik preciezer lees merk ik al gauw dat de gezondheidszorg toegankelijk houden voor iedereen niet meer dan lippendienst is. In hun ijverigheid om de zorgkosten zoveel mogelijk terug te dringen is de VVD een ding vergeten mee te nemen in hun verkiezingsprogamma: de effecten van hun maatregelen voor de zwakkere in de samenleving. Maar zo gek is dat misschien ook niet; de VVD is toch vóóral een partij voor gezond en blank Nederland, van middelbare leeftijd met een hoog inkomen.
Dit is een artikel in een serie van artikelen over de Tweede Kamerverkiezingen 2012. Lees ook:
Diversiteit en Educatie: een Valse Start
Prostitutie: Elke Dag Spannend
Van Onze Homo's Blijven Ze Af!