Breaking: Vrouw weet niets van voetbal

Analyse NOS artikel 14-08-2019

Scheidsrechter Stephanie Frappart

De NOS publiceerde vanochtend een nogal ongelukkig verwoord artikel over scheidsrechter Stéphanie Frappart. Zij fluit de wedstrijd Liverpool-Chelsea vanavond. Leuk nieuws, er zijn maar weinig vrouwen die op zo'n hoog niveau mannen wedstrijden fluiten. Het signaleert dat vrouwelijke scheidsrechters de kans krijgen om toe te treden in het bastion van mannenvoetbal. Het artikel stelt dan ook dat de UEFA vrouwen wil stimuleren om zich aan te melden voor een opleiding tot scheidsrechter. 

Echter, de twijfel over Frapparts kunnen druipt zodanig van het artikel af dat ik me afvraag of de NOS wel achter de stimulering van UEFA staat. Er wordt namelijk gedaan alsof Frappart nog nooit een voetbalwedstrijd gefloten heeft, alsof alleen de mannen die aan het woord komen experts kunnen zijn van voetbal op dit niveau. Haar kennis wordt constant in twijfel getrokken. Het is, ahum, ‘goed’ om te zien dat mainstream media deze mening letterlijk overneemt. 

Scheidsrechter Kevin Blom, hij begeleidde Frappart, werd door de NOS gevraagd om zijn mening: "Ze is dusdanig professioneel met haar vak bezig. Die kan heel ver komen." Alsof de andere vrouwen in het arbiter-vak hun werk zien als een hobby naast het huishouden en de opvoeding van hun kinderen. Gelukkig neemt Frappart haar baan wél serieus. "Je kan wel nog langer wachten voordat je een vrouw op dit niveau laat fluiten”, stelt Blom, “maar ze kruipen steeds dichter naar het niveau van de mannen toe." Kruipen? Interessant taalgebruik, waarom kruipen? Deze vrouw wordt gevraagd om op clubniveau een grote wedstrijd te fluiten. Dat is niet kruipen, dat is opstijgen.

"Haar ervaring op het hoogste niveau bij de mannen is te verwaarlozen," vindt oud-scheidsrechter Van de Ende. Hou op met me hoor. Als het, zoals in het artikel naar voren komt, nauwelijks voorkomt dat vrouwen toegelaten worden tot het hoogste niveau, dan lijkt de summiere ervaring van Frappart niet te komen door haar kunnen of kennis maar eerder omdat zij niet als volwaardig scheidsrechter wordt gezien door de “experts” van dat niveau. 

In het artikel stelt oud-scheidsrechter Dick Jol dat het staat of valt bij het ‘mentale aspect’. “Kan ze de druk aan? En het is niet de minste wedstrijd, dus hoe gaat ze om met 22 spelers die koste wat kost willen winnen?” Normaal heeft deze scheidsrechter natuurlijk te maken met de 8 spelers van het vrouwenvoetbal en daarnaast willen vrouwen natuurlijk niet winnen - zij doen mee voor spek en bonen.

"Maar bij de UEFA zullen ze er echt wel over nagedacht hebben, want dat soort risico's ga je bij zo'n wedstrijd toch niet nemen? Ze fluit deze wedstrijd echt niet omdat ze blond haar en mooie ogen heeft." Ik hoor hier zo’n beetje Jols twijfel. Als ik de NOS was zou ik het nog even navragen bij de UEFA, want het lijkt erop dat deze experts er ten zeerste aan twijfelen.

De NOS schrijft: "We moeten deze ontwikkeling ook een eerlijke kans geven, vindt Jol. En als Frappart er een potje van maakt, moeten we zeker in Nederland eerst eens in de spiegel kijken voordat de ongenuanceerde kritiek losbarst, is de oud-arbiter van mening." Nou, begin ik me toch echt af te vragen of we het met Frappart hebben over een scheidsrechter die eerder het WK Nederland-Verenigde Staten heeft gefloten of over een stagiaire die voor het eerst een taakje moet uitvoeren en eigenlijk niet vertrouwd kan worden met het grote werk.

Zoals wellicht te lezen is in mijn toon vind ik dit een aanmatigend artikel. De kennis en expertise van Stéphanie Frappart wordt in twijfel getrokken simpelweg en exclusief omdat ze een vrouw is. De UEFA wil vrouwen stimuleren om zich ook aan te melden voor de opleiding tot scheidsrechter – ik garandeer dat dat op deze manier niet gaat lukken.

Stel dat de NOS niet alleen mannelijke scheidsrechters had gevraagd om hun mening of de carrières van vrouwelijke scheidsrechters had belicht. Stel dat deze heugelijke kans voor Stéphanie Frappart werd gevierd in plaats van bekritiseerd door slechts mannelijke collega’s. Het was vanuit dat perspectief wellicht interessant geweest om haar carrière uit te lichten en haar goede en slechte beslissingen als inspiratie op te voeren voor andere, toekomstige vrouwelijke scheidsrechters. Dat was namelijk ook een optie. Misschien een idee voor de volgende keer? Voor dit artikel krijgt de NOS in elk geval geen big blue thumbs up.