Dansende beren
‘When the bear comes to play, all the sluts come out.’ Het kan maar duidelijk zijn, we hebben het hier over sletten. Die ‘bear’, dat is de Dancing Bear, een stripact volgens het principe NMCF, ofwel Nude Male Clothed Female. Een op zich onschuldige fetisj waarbij mannen door hun naaktheid een tijdelijk ondergeschikte positie innemen ten opzichte van vrouwen. Andersom kan trouwens ook en varianten met representanten van hetzelfde geslacht natuurlijk ook. Als beide partijen er even geil van worden, zul je mij niet horen.
Op de feesten van organisator Tale of the Dancing Bear komen soms honderden vrouwen bij elkaar om naakte mannen te zien. En meer. De mannen zijn er niet alleen om naar te kijken, maar vooral ook om te nemen. De dames pijpen dat het een lieve lust is, ontvangen een paar klodders witte bende in hun haar (of oog -au!-) en een enkele ‘echte durfal’ laat zich blij lachend van achteren nemen. Sorry? Ja, call me a prude, maar ik schrok toch een beetje….
Want hoewel iedereen het erover eens lijkt te zijn dat we gewoon een te gekke avond hebben – de mannen, bevredigd en wel, verdienen goed en de vrouwen gaan uit hun dak - wringt het wat mij betreft aan alle kanten. Op het eerste gezicht is er sprake van een bizar soort rolomkering die inherent lijkt aan emancipatieprocessen. De echt vrijgemaakte vrouw heeft het recht verworven om mannen op dezelfde manier te objectiveren als andersom zo hard bestreden wordt. Tegelijkertijd echter lacht de Dancing Bear in zijn pootje dat niet hij, maar de vrouwen ‘the main act’ zijn. Dat zit ‘m in de constante aanwezigheid van de camera.
Want boven organisator van NMCFfeesten, is de dansende beer internetexploitant. Voor slechts 25 dollar per maand ben je lid en krijg je ‘full access’ tot alle beelden. Beelden die toch vooral het ‘publiek’ als onderwerp hebben en waar gewone vrouwen plots pornosterren zijn. De teksten die je moeten verleiden om de filmpjes te bekijken reppen slechts van geile vrouwen en hoe los ze gaan. Komt dat zien!
Wat de vrouwen beweegt is me niet geheel duidelijk, ervan uitgaande dat het niet geënsceneerd is. Als betalende bezoeker naar een seksfeest gaan lijkt me toch vooral een mooi voorbeeld van een eigen keuze. Maar daar zíjn is nog iets anders dan uiteindelijk publiekelijk een blowjob geven. Is dat groepsdruk, pure opwinding of die twee gemixt met Bailey’s en ijs? En hebben ze eigenlijk wel goed nagedacht over die camera? De indruk die hun foto’s op het web achter zullen laten is letterlijk onuitwisbaar.
Ergens vind ik dat ik mijn seksegenoten te kort doe als ik het zoek in de invloed van anderen of alcohol. Denken dat ze de werking van het net niet doorzien, is eigenlijk ook niet zo loyaal van me. En waarom vind ik dit gedrag eigenlijk niet ‘passend’ voor vrouwen? Laat ze fijn de seks hebben die ze lekker vinden!
Nee, het punt is dit: we leven in een wereld waar exhibitionisme, getuige begrippen als Facebook, Twitter en reality TV, iets positiefs is geworden. We leven ook in een wereld waarin vrouwen, vooral ook door elkaar, gewaardeerd worden als ze zich losmaken van ideeën over wat hoort en niet hoort en zich seksueel vrij maken. De combinatie van deze twee lijkt echter een uitstekend klimaat voor slinkse nieuwe wijzen van exploitatie. Wijzen waarin slachtoffers en daders niet bestaan en je zelfs met een penis in je mond en ‘slet’ op je voorhoofd het gevoel hebt dat je precies doet waar jij zin in hebt.