De Klaagzang van Witte Piet
Alim werd afgelopen zondag gearresteerd tijdens de demonstratie tegen Zwarte Piet. Dit gedicht schreef hij eerder over de kwestie, geheel in de geest van het seizoen.
De Klaagzang van Witte Piet
Agressieve allochtonen die trachten mijn autoriteit
te ondermijnen
Net alsof ik niet thuishoor waar ik geboren ben.
Aangemeten houdingen
komen samen met wat ik geloof.
Ik zeef de werkelijkheid
vind mezelf in mijn brouwsels terug
doe niet langer alsof
voel me naakt en kwetsbaar
Zal jij me respecteren?
Kan ik mijn fout toegeven?
Zonder dat ik gestraft zal worden?
Meegenomen in de zak, door zwarte piet met de roe
Ik wil enkel respect
Niemand heeft mij geleerd dat ik blind ben, als angst mijn ogen bedekt.
Dat liefde en respect
zij aan zij wonen
net als wij.
Als ik ooit meer geven moet
dan genomen is
zit jij zeker fout.
Jij aast vast op mijn welvaart
dat misverstand over welzijn.
Mijn felbegeerde prijs
de ondergang van menig man.
Ik ben geworpen en geduwd
om altijd meer te willen:
"Geef me lekkers zwarte piet, ik wil meer strooigoed"
Jij en ik moeten zoet zijn
of die goede oude sint
doet de deur voor altijd dicht, de grens op slot.
Dan zal ik nooit de kans hebben om vaderlijke liefde te kennen.
Dan blijven alle vrouwen kuthoeren.
Anders uitzienden; allochtonen of mafkezen.
Ik wil er gewoon bij horen, ik wil veiligheid...
Elk moment kan de dood ons halen….
Elk moment kan de dood ons halen….
In deze staat gebouwd op haat
economische noodzaak
rechtvaardiging
van wie ik wel en wie ik niet ben.
Toegeven dat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn?
Geen optie
Ik kies er liever voor
om tot mijn dood in de goedheiligman te blijven geloven.
Geschiedenis, zoals door Rutte, Balkenende en Wilders gewoven.
Maar misschien, heel misschien
als jij en ik elkaar treffen in een park in de zomer
als wij vanwege de zon weer eens samen komen.
Gehaktballen op de BBQ naast de plas, voetballen op het gras
dronken lallend over straat, ter ere van koning Willem VOC-Piraat.
Misschien als we eenmaal aan de praat raken
minder angstvallig onze identiteit bewaken
dan misschien, heel misschien
kan er heling plaatsvinden.
Beiden zijn wij helden
verbijten de pijn
maar zand erover werkt niet
elke generatie moet anders zijn.
Misschien duurt dit even, meerdere mensenlevens
maar de keuze is duidelijk: of wij delen dit korte menselijke bestaan
of we spenderen onze tijd aan het graven van een graf van haat en waan
totdat er zelfs geen karikatuur van jou of mij boven water blijft staan.
Het water en klimaatverandering komen eraan.
Groeten, Piet