DE TWEE ZIJDEN VAN HET DEBAT ROND FEMINISME & ISLAM

Vandaag zetten we in LOVER’s Uitgelicht niet één, maar twee artikelen centraal. Asha ten Broeke en Machteld Zee publiceren beiden bij de Volkskrant. Beiden maken zich hard voor vrouwenrechten, ieder op haar eigen manier. Maar in het debat rond feminisme en islam staan ze recht tegenover elkaar. In ‘Kaap het feminisme niet om de islam te bashen’ relativeert Ten Broeke de segregatie door deze in een bredere context te plaatsen en te wijzen op de vele manieren waarop mannen en vrouwen van elkaar gescheiden worden die niet islamgebonden zijn en die we toch als doodnormaal accepteren. Zee stelt zich onverzoenlijker op ten aanzien van de vrouwensegregatie in de moslimcultuur. In ‘Vrouwenhaat moslims valt niet goed te praten’ roept ze de intellectuele elite op tot een derde feministische golf, te beginnen in eigen land, en stelt ze voor om voor deze beweging een strengere definitie van het woord ‘feminist’ te hanteren. ‘Iemand mag zich pas een feminist noemen als deze persoon niet alleen vindt dat er geen seksediscriminatie mag plaatsvinden, maar zich ook - in de eerste plaats - uitspreekt tegen misogyne praktijken die worden gerechtvaardigd met een beroep op culturele en religieuze tolerantie.’ LOVER’s Uitgelicht bevat geen stellingname in dit debat, daar zijn andere pagina’s op onze website voor gereserveerd. Deze twee artikelen staan vandaag centraal zodat iedereen er zijn eigen mening over kan vormen en er – hopelijk – een waardevolle discussie over ontstaat.

‘En daar zit hem de crux. In onze samenleving worden de acties, woorden en vragen van moslims door een luidruchtige groep roeptoeters voortdurend langs een andere meetlat gelegd dan die van andere groepen. Zo leidde het feit dat de VU een islamitische gebedsruimte heeft waar mannen en vrouwen apart bidden tot verontwaardiging, maar geen stofje waaide op toen in het Volkskrant Magazine stond dat de hippe evangelische City Life Church op sekse segregeert. (De kerk organiseert mannenavonden waarin gepraat wordt over werk en ambitie, op de vrouwenavonden gaat het tot mijn onmetelijke treurnis over nagels lakken en kapsels maken.) Nog zoiets: als bij zo'n gebedsruimte een plek is waar vrouwen en mannen zich gescheiden kunnen wassen, is dat een probleem. Apart toiletteren vinden we niet alleen gewoon, maar zelfs een onvervreemdbaar recht.’ – Asha ten Broeke

‘Je zou verwachten dat de feministische elite - die ooit de motor was achter de eerste en tweede feministische golf - zich daar enorm boos over zou maken. Maar helaas, niets is minder waar. Als het om een minderheidscultuur gaat, zijn de mensen vrij om te doen wat ze willen. Een hoofddoek geldt als emancipatie. Gescheiden zwemmen? Geen probleem. Verborgen vrouwen? Ik zie ze niet. En bovendien: wij blanke vrouwen snappen het allemaal toch niet. Maar het is simpel: blanke vrouwen die worden achtergesteld door mannen, daar moet je je erg boos over maken. Maar als bruine vrouwen worden gediscrimineerd, is dat cultuur. Zo leven zij nu eenmaal. Of ze moeten het zelf maar oplossen.’ – Machteld Zee