DE WAARHEID ACHTER HET WOORD SLET

Er waren de ‘slutwalks’, de hashtags, de reportages, er waren Amerikaanse studentes die in opstand kwamen als een van hun er zelfmoord over had gepleegd, er was Sletvrees de film, Sletvrees het boek, Sletvrees de krantenspecial in Nederland, kortom: er was nog nooit zoveel internationaal verzet tegen dat ene scheldwoord dat zo lastig te definiëren is als ‘slet’ of ‘slut’. Het enige kenmerk dat een slet heeft is dat ze altijd een vrouw is, een vrouw die nog niet eens altijd seksueel actief hoeft te zijn om een slet genoemd te worden. In ‘What makes a slut? The only rule, it seems, is being female’ onderzoekt Jessica Valente van The Guardian de sociale én politieke dimensies van het woord slet, de echte redenen waarom het wordt gebruikt en waarom het zo’n effectief en giftig wapen is in de onderdrukking van de vrouw. Valentes analyse is net zo scherpzinnig als de conclusie onweerlegbaar en beangstigend is, en staat daarom vandaag centraal in LOVER’s Uitgelicht.

‘Tanenbaum, whose forthcoming book is I Am Not a Slut: Slut-Shaming in the Age of the Internet, said that many of the girls she interviewed "had intentionally embraced the 'slut' label as a badge of honor to advertise their sexual empowerment." But, she added, "they ended up losing control of the label when their peers turned it against them". Broader efforts to "reclaim" the word – via marches like SlutWalks, for instance – have largely failed. While the anti-rape protests that spread across the country a few years ago were popular in terms of attendance and media coverage, and I was an early supporter, many women felt the word "slut" was irredeemable - especially women of color, for whom racist stereotypes about their supposed innate promiscuity always presented a unique danger.’- Jessica Valente