ECHTE MENSEN WILLEN ECHTE MENSEN

Afgelopen dinsdag 1 oktober verscheen in NRC een opiniestuk van Paulien Derwort waarin ze pleitte voor wat ze ‘de terugkeer van de echte man’ noemt. De complete tekst is terug te vinden via Lover’s Uitgelicht. Lover’s internetredacteur Natasja van Loon schreef een repliek.

Beste Paulien,

Ik heb je pleidooi voor de terugkeer van de echte man geamuseerd gelezen. Ik vroeg me alleen steeds af of je tekst wel op de juiste pagina stond. Was het niet een contactadvertentie? Want daar leek het wel op. Echte vrouwen willen echte mannen, stel je. Mag ik vragen wat je daar precies onder verstaat? Want je beschrijving van een echte vrouw was nogal generiek: ‘Een echte vrouw kent zichzelf goed, kent haar sterktes en zwaktes en durft zich over te geven aan haar vrouwelijkheid.’ Als ik zo vrij mag zijn om daar vanuit mezelf op te reageren? Ik voldoe precies aan die omschrijving en toch herken ik mij volstrekt niet in het wensenlijstje dat ik volgens jou zou moeten hebben.

Van echte vrouw tot echte vrouw: eigenlijk vind ik je stelling ook behoorlijk generaliserend. Je ervaring dat het voor vrouwen moeilijker wordt een partner te vinden deel ik absoluut niet. Maar misschien stel ik ook niet zulke onrealistische eisen. Ik ken mezelf namelijk goed genoeg om te weten dat ik niet gelukkig word van zo’n testosteronbom. De meeste andere vrouwen die ik ken trouwens ook niet. De jaren 50 en begin 60 zien er prachtig uit in Mad Men – ik neem voor het gemak even aan dat je die serie kent – en geven een boeiend inzicht in onze emancipatoire geschiedenis; vooral in het gevecht dat onze sekse heeft moeten leveren om gelijkwaardige relaties aan te kunnen gaan, zowel op de werkvloer als in de liefde. Maar ik neem toch niet aan dat je écht terug wilt naar die tijd. Wil je echt een Betty Draper worden, of één van de talloze andere vrouwen die ten prooi zijn gevallen aan het testosterongehalte van de hoofdpersoon? Want Don Draper voldoet wel precies aan jouw beeld van de ideale man.

Ik heb nog een paar vragen voor je. Waarom zou een metroman of een hipster geen alfaman kunnen zijn? Of geen gentleman? Of niet goed in bed? Metroman en hipster zijn ook maar labels, verzonnen door marketingafdelingen, om precies die V-halstruien en die crèmepjes aan de man te brengen die je zo verfoeit. Maar oh wacht, was je zelf niet werkzaam in PR en marketing? Dat verklaart een hoop.

Ik zou nu een waslijst met voorbeelden kunnen noemen van mannen die zich aan de afgebakende grenzen van zulke labels onttrekken. Zoals Hugh Jackman, die in musicals zingt zonder gay te zijn én de beestachtig aantrekkelijke Wolverine in The X-Men speelt. Of David Bowie met zijn duizend gezichten, waarvan vele androgyn waren, maar die in alle gedaanten sexy bleef. Of David Beckham, voetballer, alfaman én metroman, en van meer testosteron voorzien dan mij lief zou zijn, maar dat is persoonlijke smaak. Maar oh wacht, ondanks je generaliserende toon ís je artikel één en al persoonlijke voorkeur. Geen wonder dat ik dacht dat het een contactadvertentie was.

Mag ik trouwens eerlijk zijn? Ik vind de stelligheid waarmee je denkt voor alle vrouwen te spreken nogal aanmatigend en de platitudes waarmee je vrouwen en mannen beschrijft ook behoorlijk aanstootgevend. Als vrouw – al dan niet echt – wil ik mij daar graag van distantiëren: ik zie mijzelf toch het liefst als een individu, met eigen individuele voor- en afkeuren. Wat is volgens jou trouwens een ‘onechte’ vrouw? Zonder uitleg op dat punt werp je me toch echt in een identiteitscrisis, want als ik naakt voor de spiegel sta zie ik daar zonder twijfel borsten, billen en een kut. Maar of ik nou echt ben of niet: ik zou het op prijs stellen als je jouw ideaalbeeld van echte vrouwen en echte mannen niet meer op mij zou projecteren.  

En dat brengt me bij het punt waarmee ik mijn brief aan jou zou willen besluiten. Jouw ideaalbeeld. Ik denk namelijk dat je je daar wat te veel blind op staart. Want ik zal je een geheimpje vertellen, iets dat je wél als algemene waarheid kunt zien: echte mensen willen gewoon echte mensen.

Met hartelijke groet,

Natasja

* * *

Natasja van Loon is internetredacteur bij Lover en freelance tekstschrijver. Ze heeft meer schoenen dan ze kan tellen, is verzot op lingerie en betreurt nog dagelijks dat de crisis de regelmatige aanvoer van ultravrouwelijke jurkjes aan haar kledingkast heeft afgeknepen. Ze woont samen in een taboeloze relatie met de hoofdredacteur van een tijdschrift die de ‘seks’ in ‘metroseksueel’ stopt.