Een expo van Curated by GIRLS & de Bovengrondse

8 maart in de Melkweg Amsterdam

Curated by GIRLS expo Melkweg

Rondom internationale vrouwendag op 8 maart werden er veel feministisch evenementen georganiseerd, zo ook in de Melkweg Amsterdam. Daar was vanaf februari de expositie New Feminity te zien door Curated by GIRLS en dit werd feestelijk afgesloten met een evenement van de Bovengrondse.

Expositie

Curated by GIRLS is een internationaal gezelschap van kunstenaars die in verschillende landen exposities organiseren om vrouwelijke artiesten een ruimte te bieden en aandacht te vragen voor taboedoorbrekende kunst. In hun expositie stond het vrouwenlijf zoals deze echt is centraal en het doorbreken van de taboes rondom het laten zien van het lijf kwam in veel van de foto’s voor. In de expositie was er vooral ruimte voor lijven die je in mainstream media niet tegenkomt: lacterend, ongesteld, met body dysmorphia (zie hieronder het werk van Maansi Jain). Daarnaast werd dit alles in relatie tot de media geplaatst, die er duidelijk een verkoopbaar product van maakt (meer over Trophy Wife Barbie vindt je op Instagram).

Gelukkig werd ik ook getrakteerd op de reactie van andere bezoekers die wellicht minder feministisch ingesteld zijn. Zo riep één mevrouw over een foto van een harige schaamstreek met maandverband in de onderbroek: ‘Onsmakelijk! Ook als dat van mij was!’ Het laat maar weer ’s zien dat dit soort beelden goed zijn om te delen en te verspreiden, want denken dat alleen witte haarloze kutten die nooit menstrueren normaal zijn, is ongezond – voor iedereen.

Bovengrondse

Het laatste weekend van de collectie werd afgesloten door de Bovengrondse, de feministische denktank verantwoordelijk voor de straatnamen actie vorig jaar. Het (uitverkochte!) evenement bewijst hoeveel draagvlak er is voor feministische thema’s en hoe trendy feminisme op dit moment is. Het evenement werd ingeleid door een live opname van de feministische podcast DAMN HONEY, waarna er talks werden gegeven over de duurzaamheid van het feminisme van Beyoncé en hoeveel ruimte er is voor vrouwen in de kunstwereld.

De podcast DAMN HONEY van Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen bespreekt normaal alle onzin waar je als vrouw mee te maken krijgt in de moderne maatschappij, maar deze keer bespraken ze het thema van de avond: vrouwelijkheid. Wat betekent het om vrouwelijk te zijn? En wanneer voel je je het meest vrouwelijk? Uitgenodigd waren onder andere spoken word artist en OneWorld schrijver Zaïre Krieger en transmodel Jody Rouwenhorst.

Naast dat het interessant is om te horen hoe verschillende mensen vrouwelijkheid interpreteren (als je seks hebt, als je menstrueert, als je je benen scheert), is het ook vermakelijk om te zien dat pas halverwege de podcast werd voorgesteld dat vrouwelijkheid maar een construct is. Dit laat zien dat deze constructen van vrouwelijkheid en mannelijkheid (en vooral hoe je daaraan moet voldoen) zo ingebakken zijn dat het niet een natuurlijke reactie is om te denken dat deze constructen compleet zonder waarde zijn.

De podcast terug luisteren is erg aan te raden, vooral als je geinspireerd wil raken door het spoken word werk van Zaïre Krieger. Ook vanwege Jody Rouwenhorst is de podcast aan te raden. Als model wordt zij beoordeeldt op haar vrouwelijkheid, dus hoe ervaart zij dit als transgender? Daarnaast voelde iemand in het publiek zich vooral vrouwelijk tijdens haar zwangerschap, maar als je niet zwanger kan (of wilt) worden, ben je dan niet vrouwelijk?

Gelukkig kunnen we aan het eind concluderen dat hoe je je ook identificeert, iedereen kan mee doen met de eenzijdige en ouderwetse definitie van vrouwelijkheid: wil je huilen? Lekker doen! Wil je een jurk aan? Tof, ziet er goed uit. Wil je make-up dragen? Ga er voor. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn en of dat door de maatschappij gezien wordt als “vrouwelijk” of “mannelijk” is niet interessant. Jezelf zijn past niet in één hokje.