Eigen Piet eerst

Gezien de totale ontreddering van een vrij grote groep échte Hollanders sinds de discussie over hun blijkbaar onmisbare zwarte Piet, stel ik voor om dan toch op zijn minst Zwarte Piet-vriendelijke zones aan te wijzen.

Neem nu zo'n Halbe Zijlstra (VVD). Die man heeft een goede opleiding, leuk gezin, serieuze baan, mag op feestjes van de koning komen, verdient echt niet slecht en heeft naast alle ellende in de wereld nog tijd over om bijna huilend te treuren om de kleurverandering van een paar Sinterklaasknechtjes. Want als die niet zwart zijn hoeft het héle feestje van hem ook niet meer. Alsof je het speelgoed van een kind hebt afgepakt.

Ik kom deze arme, bijna verwarde mensen dagelijks tegen. Laatst nog op mijn werk waar een dame verzuchtte: "Je mag tegenwoordig helemaal niks meer zeggen". En dat dan natuurlijk niet werkelijk tegen mij direct, samen gezellig aan een tafel, nee, ergens tegen de lucht in de ruimte, zogenaamd tegen niemand in het bijzonder, maar wel met een schuin oog naar mij, omringd als wij op dat moment zijn door 'haar soortgenoten', de blanken (nee, niet witten, wit klinkt schattig en je kunt van blanken zeggen wat je wilt, maar schattig zijn 'ze' niet).

Als kind van gemengde afkomst heb ik nogal wat blanke familieleden. Die zijn zonder uitzondering verbolge omdat zwarte Piet ze afgepakt wordt, hun cultuur afgepakt wordt. Volwassen mensen die ver na hun dertigste bijna huilend in hun bedjes liggen omdat ze nu niet meer die leuke zwarte schmink op hun lelieblanke hoofden mogen smeren. Dat grappige pakje aan, die gekke schoenen, dat dommige accentje doen. Ik zie op Facebook de meest wanhopige kreten en oproepen langskomen en het breekt mijn hart.

Ik heb als kind in mijn gefrustreerde boosheid na de zoveelste sukkel die mij stinknikker noemde, vaak gefantaseerd over gruwelijke dingen die 'de blanken' zou kunnen overkomen. Wacht maar, zo dagdroomde ik erop los: Op een dag gaan we allemaal tegelijk de grens over, alle exoten in Nederland, húp foetsie. Is uiteraard in één dag de hele economie ontwricht. Ik zag het al helemaal voor me.

Maar zóveel verdriet als sommige Nederlanders hebben over 'hun' zwarte Piet vind zelfs ik schrijnend.

Het zal je toch ook maar gebeuren: Sint komt aan op zijn paard, graag een blanke Sint, met in zijn kielzog Pieten in alle kleuren van de regenboog behalve zwart. Zoals vorig jaar op de basisschool van onze zoon, ik zweer dat ik er niets mee te maken had en zelfs voor mij was het wennen: Een roze Piet.

En met het verdwijnen van de roetmoppen-Piet, kun je gelijk al die liedjes weggooien.

Ik kan mij nog dat dikke, boze, rode hoofd van Henk Westbroek ('Sinterklaas, wie kent hem niet…') op televisie herinneren in een praatprogramma. Geen idee wat hij allemaal zei, maar het witte schuim droop bijna van zijn kin, want, zo vond hij: Zwarte Piet moet blijven!

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat die negers zélf gaan bepalen wat racisme is. Zonder toestemming van een blanke, is het geen racisme.

Ik vind het nu ook welletjes. Ik vind het zielig. Tuurlijk is dit een behoorlijk racistisch land. Maar om een bepaalde groep blanken hun zwarte Pietjes af te pakken is te sneu voor woorden.

Ik zou zeggen: Eigen Piet eerst! Gaan we gratis zwarte schmink uitdelen aan die arme en wanhopige blanken wier complete leven in duigen is gevallen, sinds de protesten van al die Pietenhaters. Deze wanhopigen kunnen wat mij betreft eigenlijk wel één maal per maand Zwarte Pietje spelen op de Veluwe, desnoods het hele jaar door. Gesubsidieerd door de VVD. Regel ik het busje.

Sjo Velland is columnist en woont in Amsterdam. Ze schrijft regelmatig columns voor LOVER waarin haar eigen beleving van de wereld om haar heen centraal staat.