Elfriede Jelinek schrijft
Het gruwelijke verhaal uit Amstetten is in Nederland al geen nieuws meer. We hebben gegriezeld en ons hoofd geschud over zoveel ellende en ons afgevraagd wat ze in Oostenrijk allemaal nog meer uitspoken in die kelders. Maar nu is het over. Klaar. Genoeg gehoord. Trouwens het EK voetbal begint en het moet weer vrolijker worden.
Wie niet bang is wat dieper in het verhaal van Amstetten te duiken en wie niet bang is om opnieuw boos en verdrietig te worden, die moet het verhaal Im Verlassenem van Elfriede Jelinek lezen.
Jelinek schrijft op haar website over de vader die zijn dochter en kleinkinderen bijna twintig jaar in een kelder onder zijn huis gevangen heeft gehouden. Jelinek observeert scherp en niets ontziend. Zij vertelt niet wat iedereen al weet maar dringt met de voor haar typische scherpe maar eenvoudige taal recht je hart binnen, laat je huiveren en huilen.
Jelinek ziet in Vader Fritsl niet de maniak, de gek, de uitzondering maar het patroon van de mannelijke overheersingsdrang over de vrouw en de wereld: Hier gilt das Wort das Vaters, der sogar schon Großvater ist, nichts besonderes, es gibt Väter und Großväter sogar in einer Person, es gibt ja auch die hl. Dreifaltigkeit, einen in drei Personen, hier haben wir einen Gottvater, der alle Personen ist und alles Sprechen (mit Ausnahme des Fernsehapparats und des Radios, welche unten gestattet waren) erledigt.
Lees het als je durft!