FAIRY TALE FRIDAY: DE KLEINE ZEEMEERMIN

In december vorig jaar deed LOVER een oproep aan haar lezers om een sprookje met een feministische twist te schrijven. Daar werd met veel enthousiasme op gereageerd. We hebben de vijf beste inzendingen geselecteerd en zullen die in de komende weken onder de noemer Fairy Tale Friday op LOVER publiceren. Vandaag volgt de tweede in die rij van vijf: de inzending van Joke Herstel, die in haar verhaal het beroemde sprookje van Hans Christian Andersen De Kleine Zeemeermin van een feministische wending voorzag. LOVER heeft erg genoten van de vernuftige manier waarop Herstel haar verhaal naar de actualiteit verplaatst heeft, de ironie waarmee ze de traditionele elementen behandelt, en de ‘empowerment’ die haar zeemeermin tentoonspreidt. Wij wensen u net zoveel plezier aan deze inzending als wij eraan beleefd hebben.

De Kleine Zeemeermin

Er was eens, kortgeleden, in een land hier niet eens zo ver vandaan, een mooie jonge vrouw die in een vlaag van verstandverbijstering verliefd was geworden op een Prins. Hierdoor had ze zich behoorlijk in de nesten gewerkt. Hoewel ze nu -enigszins harige- benen had, stond ze eerder bekend als de Kleine Zeemeermin.

De Kleine Zeemeermin zit op de derde dag van haar tweede week in de mensenwereld achter de computer van de Prins en ontdekt weer van alles op het internet. Ze heeft inmiddels een Facebook-account aangemaakt en ze merkt dat ze via Facebook prima kan communiceren met…. nou ja, bijna iedereen op de wereld. Dat komt erg goed uit nu ze onlangs haar tong en prachtige stem aan de Heks heeft moeten afstaan in ruil voor een paar benen. De Kleine Zeemeermin heeft veel spijt. Ten eerste van het redden van de Prins op dat schip dat aan het zinken was. Het was nog een enorme klus geweest: ver zwemmen naar de kust en onhandig gesleep met dat grote lichaam op het strand en die mond-op-mondbeademing kon ze natuurlijk niet als onderwaterwezen. Op internet heeft ze gelezen dat het beste ritme voor zo’n soort beademing de song met de toepasselijke naam “Staying Alive”’ zou moeten zijn. Ze luisterde het nummer daarna op YouTube en bedacht zich dat ze voorheen een nog hogere stem had gehad. En ja: in leven blijven wil de Kleine Zeemeermin ook. Beter.

Haar tweede fout was natuurlijk dat verliefde gevoel op de Prins. Door die onbezonnen reddingsactie van haar had ze het gevoel gekregen dat ze hem moest verzorgen, dat hij haar echt nodig had. Wat een onzinnige gedachtegang blijkt dat nu te zijn. Ze kijkt door het raam naar buiten en ziet hem in de tuin hevig tongzoenen (iets dat met de Kleine Zeemeermin uiteraard niet meer mogelijk is) met de Prinses. Best een leuke vrouw verder en zij beheerste laatst op het strand die mond-op-mondbeademing wél, zodat de Prins nu denkt dat hij door de Prinses is gered.

De pijn in haar benen! Het is niet om uit te houden. Bij elke stap die ze doet, is het alsof ze op scherpe messen of hete kolen loopt. Dat laatste is volgens internet nogal in, het is de Kleine Zeemeermin geheel onduidelijk waarom. Ze mist haar sierlijke staart verschrikkelijk. Maar goed, zo zittend achter de computer heeft ze inderdaad nergens last van. Ze bestudeert de kleine haartjes die op haar nieuwe benen zijn gegroeid en denkt terug aan de opmerking van de Prins gisteravond. Hij had lachend aan haar gevraagd of ze soms een feministe was, wijzend op haar benen. De Kleine Zeemeermin begreep hem toen niet en had maar -geluidloos natuurlijk - een beetje mee gelachen. Gelukkig kan ze op internet van elk onbekend woord de betekenis vinden. Internet is eigenlijk het enige waar de Kleine Zeemeermin in de mensenwereld enthousiasme voor kan opbrengen.

Het zal helemaal verkeerd met haar aflopen als de Prins niet met haar wil trouwen en ze daarom geen ziel zal krijgen. Ze googelt op ’Ziel’ want het moet toch mogelijk zijn om op een andere manier zo’n ziel te bemachtigen. Die voorwaarde dat de Prins van haar moet houden en met haar moet trouwen… ze voelt de liefde die erbij hoort niet. Niet meer. Ze is er helemaal klaar mee, maar ze vindt het idee om schuim op de zee te worden, zodra de Prins met die leuke Prinses trouwt, toch ook nogal deprimerend.

Naast de computer ligt het Mes te schitteren in het zonlicht dat op de tafel valt. Dat scherpe wapen hebben die lieverds van haar zussen vanmorgen naar haar gebracht toen ze zich toch had gewaagd aan een pijnlijk strandwandelingetje. Ze waren een beetje chagrijnig geweest omdat ze hun lange haren aan de Heks hadden moeten schenken in ruil voor het Mes. Maar dat vond de Kleine Zeemeermin een tikkeltje overdreven: die kale hoofden stonden haar zussen best goed. De Kleine Zeemeermin schudt haar eigen lange blonde haren naar achteren. Haar besluit staat vast: als het donker is geworden zal ze de Prins vermoorden. Volgens internet moet dat niet al te moeilijk zijn. Dan kan ze daarna in de ochtend terugkeren naar de zee, haar staart terugkrijgen en ze is benieuwd of ze een World Wide Web onder water kan opstarten. Ze heeft al een naam bedacht voor haar bedrijf: Underwaterweb BV.

Joke Herstel

Illustratie Zeemeermin: Waldemar Kazak