GEEN WEG TERUG: DE OPMARS VAN HET FEMINISME

Vandaag in LOVER’s Uitgelicht een essay van de hand van Rebecca Solnit, die op de website Salon terug- en vooruitkijkt op de verworvenheden die het feminisme ons gebracht heeft. Het essay is afkomstig uit Solnits boek Men Explain Things to Me en is in feite een long read. ‘It takes time,’ zegt ze, maar als je vanuit vogelperspectief naar het feminisme kijkt, zijn de veranderingen die het in vijf decennia teweeg heeft gebracht niet minder dan verbluffend te noemen. Zelfs als er een poging om een van deze veranderingen terug te draaien slaagt, is het idee van gendergelijkheid niet meer terug in de fles te stoppen. Als voorbeeld noemt Solnit het recht op abortus; ook als dat wordt afgeschaft is het besef dat vrouwen onvervreemdbare rechten hebben niet af te schaffen. En het gaat verder. Minder dan een halve eeuw geleden werd iedereen die niet heteroseksueel was als crimineel of krankzinnig beschouwd. Niet alleen was er geen enkele bescherming tegen deze behandeling, ze werd zelfs via wetgeving opgelegd. Tegenwoordig is dit in onze westerse maatschappij goddank ondenkbaar. Wat niet betekent dat misogynie, homofobie en genderongelijkheid verleden tijd zijn, overigens. Zeer zeker niet. Het is nog steeds een volgroeide oorlog, zo stelt Solnit, daarvoor hoeft er enkel maar gekeken worden naar de enorme hoeveelheid doods- en verkrachtingsbedreigingen die feministische activisten op dagelijkse basis ontvangen. Maar het onderscheid tussen de partijen is niet zo duidelijk meer waarneembaar als vroeger, toen die nog strak in mannen en vrouwen waren verdeeld. Tegenwoordig vechten er ook conservatieve vrouwen voor het antifeministische kamp en progressieve mannen in het feministische kamp. Het is nu een oorlog tussen genderróllen, concludeert Solnit, en het conservatieve kamp voert een achterhoedegevecht dat onherroepelijk verloren zal worden. ‘“There’s no going back”: Rebecca Solnit on the bright future of feminism’ staat vandaag centraal in LOVER’s Uitgelicht.

‘We have so much further to go, but looking back at how far we’ve come can be encouraging. Domestic violence was mostly invisible and unpunished until a heroic effort by feminists to out it and crack down on it a few decades ago. Though it now generates a significant percentage of the calls to police, enforcement has been crummy in most places — but the ideas that a husband has the right to beat his wife and that it’s a private matter are not returning anytime soon. The genies are not going back into their bottles. And this is, really, how revolution works. Revolutions are first of all of ideas.’ – Rebecca Solnit