Gerechtigheid voor Asifa

1-5-2018

In januari van dit jaar werd een 8-jarig meisje ontvoerd, vier dagen lang vastgehouden, verkracht en uiteindelijk vermoord in India. Het incident trok weinig de aandacht tot de arrestatie, twee weken geleden, van één minderjarige jongen en zeven mannen.

Het is opvallend hoe weinig wordt bericht over de verkrachting en moord van het meisje en hoeveel over de religieuze achtergrond van haar en haar belagers. De daders zijn hindoe en het meisje was moslim. Naar verluidt was de religieuze achtergrond een motief voor de daders en de achtergrond van de daders vormt nu een controversiele discussie gezien de mannen worden verdedigd of zelfs vrijgepleit door bekende politici en op social media. Dat haar verkrachting een wapen was ten behoeve van nationalisme of hindoe-suprematisme, zoals het het ook had kunnen zijn ten behoeve van het patriarchaat, racisme, oorlog/genocide, of kolonialisme, heeft niet onterecht cultureel schokgolven teweeg gebracht.

De echte schok omtrent dit verhaal toen is het feit dat de naam van het meisje – Asifa – trending was op de populairste pornosite van India. In Pakistan was het de op één na meest gezochte term en in Bangladesh op twee na. Hier is een disclaimer vereist gezien ik geen betrouwbare bronnen heb kunnen vinden (weinig betrouwbare bronnen te over) die erover berichten en te laat hoorde over het fenomeen om zelf uit te zoeken op Xvideos of het waar was. Als bewijs doen deze afbeeldingen de rondte.

Maar is het zo onvoorstelbaar dat duizenden, misschien miljoenen, deze zoekterm intikte in de hoop een opname te vinden van de groepsverkrachting en moord van een 8-jarig meisje? Hoe weerzinwekkend ook, het is denkbaar. Daarbij komt het feit dat India al tijden een buitengewoon slecht track record heeft op het gebied van elke 15 minuten minimaal één kindslachtoffer eist. Dat India’s epidemie van seksueel geweld een Indiaas probleem is overigens te kort door de bocht. We doen graag alsof het westen de waarborger van gelijkheid en vrijheid voor allen is. Maar zoals Joan Wallach Scott aantoont in haar onlangs verschenen boek Sex and Secularism, is de notie van ongelijkheid qua gender (en ras), gegrondvest op biologische verschillen, in werkelijkheid niets minder dan ‘het sociale fundament van de moderne westerse natiestaten’. Veel klassieke Indiase geschriften benadrukken namelijk juist de fluide veranderlijke natuur van gender en behandelen probleemloos thema’s als androgynie en homoseksualiteit. Pankaj Mishra's analyse van de Indiase rape culture concludeert dan ook dat het, in ieder geval gedeeltelijk, resultaat was van Brits kolonialisme.

Dit is niet een verhaal over "de Ander", en haar afschuwelijke gebruiken of barbaarse normen. Het is een spiegelend moment voor het mondiale fenomeen dat rape culture is.