Geschiedenis van vrouwenhulpverlening

Eind september verscheen het boek Vrouwenhulpverlening 1975-2000. Beweging in en rond de gezondheidszorg van Janneke van Mens-Verhulst. Tegelijkertijd met het boek presenteerde Grietje Keller de documenaire Vrouwenhulpverlening, ontdekken en vernieuwen. Op 21 november houdt Marjan Sax de eerste Riek Stienstra-lezing over de vraag wat we kunnen leren van de geschiedenis van de vrouwenhulpverlening.

Vrouwenhulpverlening is een verzamelterm voor alle medische, psychische en psycho-sociale hulpverlening die is opgebouwd door feministen tijdens de Tweede Feministische Golf. De vrouwengezondheidscentra, de blijf-van-mijn-lijfhuizen, de praatgroepen, bijvoorbeeld over de overgang, en alle informatie die verscheen over het vrouwenlichaam zijn daar voorbeelden van.
De vrouwen van toen vulden daarmee een gat in de zorg. Artsen namen klachten van vrouwen vaak niet serieus en stuurden ze naar huis met kalmerende middelen. Baarmoeders werden nodeloos verwijderd en de ernst van seksueel geweld werd niet erkend.

Grietje Keller maakte samen met Josien Pieterse een documentaire over deze revolutionaire beweging in het kader van het Bohn, Stafleu van Loghum.