HOE WORLD OF WARCRAFT TRANSGENDERS HELPT
Games als World of Warcraft worden nogal eens verweten dat ze een ongezonde vorm van escapisme zijn; een manier om de complexiteit van de realiteit te ontvluchten. Iedereen kent de clichés wel die veel media ons voorschotelen: bleke mensen met bloeddoorlopen ogen van nachtenlang zonder slaap doorgamen, die nooit het huis uitkomen, apathisch zijn als ze niet gamen en geen sociale vaardigheden ontwikkelen. Wat nogal eens vergeten wordt, is dat de fictieve wereld van de game ook een oefenterrein voor de werkelijkheid kan zijn, omdat het gamers de vrijheid geeft om hun genderidentiteit veilig te onderzoeken. Dat was World of Warcraft in elk geval wel voor de anonieme auteur van het artikel ‘How World of Warcraft helped me come out as transgender’ dat vandaag centraal staat in LOVER’s Uitgelicht. In World of Warcraft krijg je namelijk de gelegenheid om zelf de gender van je alter ego in de fictieve wereld van de game te bepalen. De auteur was zelf veertien jaar oud toen ze met het spel begon, en verkeerde in zware ontkenning over haar genderidentiteit en –expressie, wat zich uitte in stereotiep mannelijk gedrag en een radicale afwijzing van alles wat vrouwelijk was in haar persoonlijkheid. Toch koos ze, om redenen die ze toen nog niet kon verklaren, voor een vrouwelijk alter ego in World of Warcraft. Ze raakte al spoedig verslaafd – maar niet op dezelfde manier als die uit de trieste verhalen over gameverslaving uit de media. Ze was verslaafd aan een wereld die haar liet ontdekken wie ze in de werkelijkheid was: een wereld die haar uiteindelijk tot haar ‘outing’ als transgender bracht. Zonder World of Warcraft, zo stelt ze, zou ze misschien nooit de moed en het vertrouwen hebben gevonden die ze nodig had om zichzelf ook in de realiteit te accepteren. ‘How World of Warcraft helped me come out as transgender’ is een bijzondere persoonlijke geschiedenis die een volledig ander licht werpt op wat zo vaak als een verderfelijk verschijnsel wordt gezien.
‘Crucially, World of Warcraft gave me a way to peek into my future. It allowed me to try out female names and find which ones I liked, which ones felt like they fit me as a person. It gave me a chance to talk to people who only ever referred to me as female. It also gave me a chance to see the huge issues I would have to face in the future when people discovered that the person they had referred to as female was, “actually a guy”.’ – Anoniem