IFFR - 30 januari 2010
Dat over smaak wel degelijk valt te twisten bleek gisteren toen ik in De Doelen mijn stukje zat te tikken en 2 dames bij me aan tafel aanschoven. Een van hen is vrijwilliger op het festival; zaalwacht, want ze wil zo weinig mogelijk verantwoordelijkheid en zoveel mogelijk tijd om films te zien. Ideaal dus. We spraken over film, natuurlijk, ik zei dat ik erg onder de indruk was van Green Days van Hana Mahkmalbaf (zie het blog van 28 januari). Die vond ze ‘ook wel aardig’… ‘Dat meisje was de hele tijd zo depressief, ik dacht “meid doe er iets aan”…’. Ik vond die voortdurende depressie juist goed uiting geven aan de machteloosheid van Ava.
We namen afscheid met de woorden ‘we zien elkaar vast nog wel tijdens het festival’. Want als je hier een paar dagen ronddwaalt kom je geheid mede cinefielen tegen in de zaal, in de rij voor een kaartje of bij de koffiebar!
En hoewel er dus zeker over smaak valt te twisten wil ik je vandaag wederom vertellen waar ik van onder de indruk was, of niet.
Dronken moeder
My Daughter van Charlotte Lay Juen Lim (Malaysia) is een van de zogenaamde ‘tiger kandidaten’. Eerste of tweede films van volgens de commissie veelbelovende makers.
De moeder in dit verhaal is kapster, tenminste als ze de moeite wil nemen om de deur van haar winkel open te maken als er klanten een knipbeurt willen.
Dochter zit tussen kind zijn en volwassenheid in. Ze is eigenlijk te snel volwassen geworden, door haar voortdurend zieke of dronken moeder die ze te pas en te onpas te hulp moet schieten. De film bevat weinig dialoog en af en toe was het, wellicht hierdoor, wat lastiger te volgen. Maar over het algemeen een mooie en indringende film over een moeder-dochter relatie.
Dubbelleven
Slovenian Girl van Damjan Kozole (Hongarije) draait om een studente die als bijbaan een relatief dure prostitué is. Dat gaat op zich best goed, ze heeft voldoende geld om een appartement te kopen en niemand in haar omgeving heeft lucht gekregen van het dubbelleven dat zij leidt naast haar studie Engels. Maar dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan (zou het anders een film zijn…). Nina Ivanisin, een theateractrice, speelt een zeer sterke hoofdrol. Een aantal keer vergat ik bijna dat ik naar een film zat te kijken: je wil dat ze het redt, dat ze veilig is, dat haar geheim veilig is. Genoeg gezegd. Misschien moet je ‘m eerst maar even zelf bekijken!
Jerusalem is proud to present
Eyes wide open van Haim Tabakman (Israel) deed me denken aan de documentaire die een paar jaar geleden de ‘movies that matter’-award kreeg op IDFA: Jerusalem is proud to present. Vooral de orthodoxe Joden die hun afkeer van homoseksualiteit zowel fysiek als met posters op de muren van de stad laten blijken.
Eyes wide open gaat over de liefde tussen twee mannen, twee orthodoxe Joden welteverstaan. En het is mijn ‘tip van de dag’! De film is subtiel en oprecht in de ontluikende begeerte van de getrouwde slager voor zijn net opgedoken slagersknecht.
Gelukkig heeft de film al een Nederlandse distributeur gevonden, Cinéart, dus binnenkort op het witte doek bij je in de buurt.
Morgen lees je over My Tehran for Sale (tip!), Tiger kandidaat R en meer.