IK, ATHEÏST, DISTANTIEER MIJ VAN HET EXTREME ATHEÏSME

Vorige week dinsdag werd er in het Amerikaanse Chapel Hill een dodelijke aanslag gepleegd op drie jonge moslims. De slachtoffers waren de 21-jarige studente Yusor Mohammad Abu-Salha, haar 23-jarige echtgenoot Deah Shaddy Barakat en haar 19-jarige zuster Razan Mohammad Abu-Salha. Ze werden door het hoofd geschoten door hun 46-jarige buurman Craig Stephen Hicks, vermoedelijk vanwege een geëscaleerd parkeerdispuut, maar een ‘hate crime’ wordt niet uitgesloten. Tot zover de officiële lezing van de Amerikaanse mainstream media.

Een aantal reflexen zijn hierin voor ons echter moeilijk te negeren. Zo wordt Hicks – een radicale atheïst – wel verdomd soepel in het hokje ‘Lone Wolf’ gestopt en verwacht er niemand van atheïsten dat ze zich als groep verantwoorden. Zo is het tenminste in Amerika,  want het kan nog erger: in ons eigen landje is er zelfs schokkend weinig aandacht voor het drama in Chapel Hill. LOVER weigert echter om in de pas te lopen met de mainstream media. Niet alleen besteden wij er wel aandacht aan, als atheïst wil ik, Natasja van Loon, redacteur van dienst vanavond, ook graag mijn innige deelneming met de nabestaanden uitspreken en mijn diepste excuses aanbieden voor deze aanslag, waar ik mij als atheïst ook expliciet van distantieer. Extreem atheïsme is niet mijn atheïsme. Ik was altijd behept met een zekere trots over het gebrek aan geweld binnen het atheïsme, maar nu zie ik die trots voor wat het is: arrogantie. Religies en ideologieën zijn in de kern nooit gewelddadig van zichzelf, zoals de Amerikaanse professor theologie Reza Aslan terecht stelt, het is de mens die het geweld meebrengt. Dat is voor het atheïsme niet anders. Het artikel dat we vandaag centraal zetten, gaat dus over de tragedie in Chapel Hill, het is geschreven door een vriendin van de vermoordde Abu-Sahla, lerares Amira Ata, die wanhopig op zoek is naar het waarom van deze wrede misdaad. Lees ‘My best friend was killed and I don’t know why’, het verhaal van Amira Ata.

En ja natuurlijk. Kort op Chapel Hill volgde er nog een aanslag, in navolging van de Charlie Hebdo-tragedie ook weer op een cartoonist bij een gelegenheid die in dienst stond van de vrijheid van meningsuiting, alleen ditmaal in Denemarken. En ook ditmaal riep de dader Alluh Ahkbar. Een ‘Lone Wolf’ is hij nog niet genoemd. Maar laten we ditmaal, in Gods, Allah’s en Darwins naam, proberen om onze reflexen te overstijgen. Want laten we vooral niet vergeten dat er in alle kampen meer slachtoffers dan daders zijn, en dat allebei overvleugeld worden door het aantal onschuldigen – die echter heel gemakkelijk alsnog slachtoffers kunnen worden als de haat gevoed blijft worden.

‘I understand people look down on our religion. They think a lot of things, like we are terrorists. People don’t understand us Muslims are embarrassed of these people who are using Islam in bad ways to justify being cruel. Yusor and Deah represented a big part of our community—they were two good Muslims. Yusor believes in her religion. She is peaceful and she was raised well. She chose a healthy way of life. We weren’t extreme. We are the middle path. We aren’t strict on stuff outside of the head covering. I think there is a lot of misinterpretation of what Islam is. I can’t understand why someone would hate them enough to kill them.’ – Amira Ata