In Memoriam

Saskia Poldervaart

Op donderdag 17 November, 2011, overleed onze geliefde collega Saskia Wendelmoet Poldervaart, omringd o.a. door haar zoon Nik, dochter Sally en pleegdochter Manon. De meesten onder ons wisten al bijna drie jaar dat ze ongeneeslijk ziek was. Dankzij herhaaldelijke chemo kuren en bestralingen maar vooral vanwege haar levenslust en wilskracht is Saskia de afgelopen jaren echter met beide benen in de wereld blijven staan. Ze kon nog altijd volop genieten van haar kinderen en vrienden en bleef geïnteresseerd in de wereld om haar heen. Ook het wel en wee van de politicologie afdeling en de ontwikkelingen binnen gender studies aan de Universiteit van Amsterdam bleven gedurende de laatste paar jaar een dankbaar onderwerp van gesprek.

Saskia (1945) groeide op in het Noord-Hollandse Schagen. Na haar HBS eindexamen wilde ze beginnen met kunstgeschiedenis in Amsterdam waarvoor ze eerst, naast haar werk bij een uitgever, in de avonduren een gymnasium diploma moest halen. Uiteindelijk bleek kunstgeschiedenis 'te deftig' voor haar en begon ze opnieuw aan de recent gestarte studie andragologie. Vanaf de late zestiger jaren van de twintigste eeuw tot dit afgelopen jaar heeft ze zich vol overgave gestort op de wetenschappelijke studie van sociale bewegingen, het utopisch socialisme en het feminisme. Gedurende haar lange
academische carrière eerst in Nijmegen (1975-1978) en daarna aan de UvA heeft ze zich onderscheiden door haar enorme wetenschappelijke productiviteit, 'haar brede opvatting van feminisme en politiek, haar nieuwsgierigheid naar de historische context van sociale praktijken  en haar betrokken wetenschapsbeoefening die wordt gekarakteriseerd door een kritische, maar zelden polemische toon.'  In haar dagelijks leven heeft ze als Dolle Mina, FemSoc en grassroots activiste, zoals vermeld in het jury rapport in 2009 van de prijs die naar haar is vernoemd, 'handtekeningen verzameld, actie gevoerd, gebouwen bezet, scholingsgroepen opgericht, voorlichting gegeven, gestaakt en gedemonstreerd voor de rechten van vrouwen, in het bijzonder het recht op abortus. Zonder Saskia Poldervaart had de tweede feministische golf in Nederland er anders uitgezien.'

Sinds 1978 heeft Saskia Poldervaart vele generaties UvA studenten geïnspireerd. Zowel collega's als studenten die met haar samenwerkten, kunnen zich Saskia's onvermoeibare inzet herinneren voor de ontwikkeling van gedegen sociaal-wetenschappelijke analyses met daarbij als waardevol perspectief dat machtsverschillen tussen vrouwen en mannen net zo belangrijk zijn als ethnische-, klasse-, religieuze- en andere vormen van verschil en ongelijkheid. Ze deed dat in een kenmerkende eigen stijl: geëngageerd, snelpratend, en altijd in hippe kleren met felle kleuren of luipaard- en tijgerprints. Volgens Saskia is er niet één waarheid of één juiste analyse of theoretische benadering. 'Mijn theorie is een onzekere theorie' en twijfel is een productieve intellectuele instelling, zei ze vaak. Tot op het allerlaatste moment heeft ze haar betrokkenheid bij haar toegewijde kinderen, vrienden en collega's behouden. Velen onder ons zullen haar intellect, hartelijkheid en gevoel voor humor nooit vergeten.De crematie plechtigheid zal a.s. dinsdag  22 November plaats vinden in de Nieuwe Ooster, Kruislaan 126 te Amsterdam om 11 uur.