LinK meets Vicious Irene

Zijn er nog wat vrouwen met gitaren in de zaal?
Afgelopen week in de Sub71 en Parkhof in ieder geval wel. Vicious Irene (Zweedse punk) en Link (Groningse kutpunk met ballen) combineerden Old School herrie met hoge meidenstemmen en lage sounds. Esmeralda Tijhoff, redacteur van de LOVER en gitaarspeler in LinK, doet verslag.

Als we de Sub71 in Leiden binnenstappen, denken we even dat we onze vrouw van de avond, Manuela, niet helemaal goed hebben verstaan. Moet dit de zaal zijn? Het kraakpand zag er van buiten mega groot uit. "En dat is het ook," vertelt Manuela. "maar de brandweer heeft de bovenste verdiepingen afgesloten omdat de eigenaar de brandtrap er af heeft gesloopt." Dus stallen we onze kasten en tops uit in het doodlopende gangpad voor ons. Er is genoeg plek voor een band en zo'n dertig mensen. Prima te doen.

Vicious Irene komt ook om de hoek kijken. Deze drie meiden uit Zweden hebben hun eigen muziekvrouw meegenomen die voor hen aan de slag gaat. Ze breken de avond open met een typisch Scandinavische sound van een ragende zware bas, melodieuze zang en een drummer die haar toestel voor boksbal aanziet. Sommige nummers doen denken aan Babes in Toyland, maar de opzwepende gitaar heeft ook wel wat van Bikini Kill, alhoewel die weer veel meer girlie zingen.

Met LinK is het ook goed spelen die avond. De zaal zit stapvol, en de toegang is geblokkeerd door een horde wilde mensen. Met twee zangers, iemand op gitaar, bas en drum is het lastig manoeuvreren, helemaal als het publiek het aandurft om te springen. Het is sowieso even wennen, want we hebben sinds een paar weken een zanger erbij, Timmie. Bovendien is ons geluid spontaan verschoven van rammelpunk naar feestpunk dat heel wat strakker gespeeld moet worden.

De volgende dag in Alkmaar blijken we te spelen op een Lady’s Night. Meiden gratis entree. De opkomst deze avond valt tegen, maar daar staat tegenover dat een meisje uit Polen een kleine distro heeft meegezeuld waar ik twee zines vandaan vis van Morgenmuffel. Morgenmuffel is een stripverhaal over het leven van een Duits/Koreaans meisje in de UK. Ze heeft niet echt last van humor, maar als je wilt weten hoe het leven van een actievoerder eruit ziet, ben je bij haar op de goede plek.

Vicious Irene blijkt ook een distro te hebben en gewapend met hun cd, twee t-shirts en een handvol buttons trotseren we windkracht 9 op de afsluitdijk richting Groningen. Thuisgekomen blijkt die cd van Vicious Irene (Take the night back) heel wat gladder dan de live show. Desondanks blijft het randje scherp genoeg, en zijn de teksten duidelijke verstaanbaar en feministisch te noemen. Zeker een schijfje dat in mijn collectie een ere plaatsje verdient!

Vicious Irene: www.viciousirene.com

Link, kutpunk met ballen: www.linkuitgroningen.nl