Manstruatie: een gedachtenexperiment
Vandaag, in het laatste kwartier van de maan die het vorige jaar met het nieuwe verbindt, presenteren we een wel héél bijzondere bijdrage aan de Bloeddagboeken: van de hand van een man. Speciaal voor onze winterspecial waarin LOVER ná de Haardagboeken opnieuw een taboe slecht, schreef LOVER-redacteur Tim de Visser een satirisch gedachtenexperiment dat even scherp als grappig is, over hoe een wereld eruit zou zien waarin menstruatie het toppunt van mannelijkheid is.
Menstruatie komt voor bij mensen van alle genders. Het is geen noodzakelijke noch een voldoende voorwaarde om volwaardig vrouw te zijn. Het is weliswaar een functie van de baarmoeder, maar niet alle vrouwen hebben er één. Bovendien kunnen ook trans mannen en non-binaire mensen dat orgaan hebben. Toch wordt het maandelijkse bloeden vaak als het summum van vrouwelijkheid gezien. En hoewel feministen zich van oudsher inzetten om het imago van dit natuurlijke proces op te poetsen, is het voor veel mannen nog steeds een mysterieus, zelfs angstaanjagend fenomeen. Wat als dat nu eens anders zou zijn? Laat me je meenemen naar een wereld waarin menstruatie gezien wordt als iets typisch mannelijks, een 'normale' functie van teelballen en penissen, maar niet van baarmoeders en eierstokken. Iedere maand zouden cis mannen een week lang bloeden, compleet met krampen en PMS. Hoe zou die wereld eruitzien?
Ten eerste zouden tampons -sorry, Manpons- en medicijnen die de hevigheid van de rode vloed reguleren gezien worden als een recht, een eerste levensbehoefte. Het zou een standaard onderdeel zijn van het ziektekostenpakket, en zou nooit ter discussie staan. Het idee dat dit soort producten mannen extra geld zou kosten zou gezien worden als een Kafkaeske absurditeit, wreed in haar willekeur. Zware menstruatie -sorry, Manstruatie- zou gezien worden als een legitieme reden om medisch verlof op te nemen.
De eerste manstruatie zou van een jongen een volwassen man maken. Trotse vaders zouden de bebloede onderbroek van hun zoons aan de waslijn hangen om op te scheppen over de weelderige ongesteldheid van hun zoons. Op het schoolplein zouden jongens hoog en laag zweren dat zij 'echt wel' manstrueerden. Je wilt immers niet achterblijven bij Brandon uit 2b.
PMS zou gezien worden als een teken van de viriliteit van de man. De seksuele etiquette zou vereisen dat ook de rode zee bevaren wordt. De grens tussen pornografie en horrorfilms zou nagenoeg geheel verdwijnen. 'Free Bleeding' zou een eeuwenlange traditie zijn, die middels publieke campagnes voor volkshygiëne en -fatsoen langzaam aan in onbruik raakte. Een revivalisme onder 'Men's Rights Activists' maakt er een trendy hobby van voor zogenaamde 'echte mannen' . Een symbolisch verzet tegen de vermeende dominantie van vrouwen in de samenleving.
Het zou mij niets verbazen als manstruatie in deze wereld de kern zou vormen van een patriarchale krijgerscultus. Het regelmatige uithangen van de Rode Vlag zou een hypermasculien ritueel zijn met een gloedrijke betekenis in de oorlogsgeschiedenis. Het zou symbool staan voor de vermeende hoge pijngrens en de onverslaanbaarheid van het mannelijk geslacht. De uitscheiding zou plechtig worden geconsumeerd in de vorm van zelfgemaakte bloedworst. Mannelijke suprematie zou worden gerechtvaardigd door het uithoudingsvermogen dat in deze wereld wordt geassocieerd met 'manses'. Freud zou vrouwen hebben beticht van manstruatienijd. Mannen in de overgang zouden worstelen met gevoelens van emasculatie, en worden gerustgesteld met de stelling, dat ze veteranen zijn in een decennialange, offerrijke strijd, die op hun lauweren mogen rusten.
Maar zo'n wereld is nog steeds een patriarchale, cisnormatieve gierput. Transmisogynisten zouden luid scanderen dat het niet voor niets Manstruatie heet. Voor transgenders zou de situatie dus nog steeds bol staan van de essentialistische retoriek die hen misgendert en uitsluit. De definities van mannelijkheid en vrouwelijkheid zijn weliswaar anders dan in onze wereld, maar nog steeds binair en discriminatoir.
Kortom, in deze alternatieve werkelijkheid wordt menstruatie op maatschappelijk niveau niet alleen als een natuurlijk proces gezien, maar zelfs als iets onverdeeld positiefs, iets om trots op te zijn. Hoe zeer dit gedachtenexperiment ook een satirische farce is, daar mogen wij best iets van leren. Ongeacht je gender is er niets mis met je maandstonden, of het gebrek daar aan. Het is de socialisatie erom heen die een biologisch ongemak miskent en vervolgens gebruikt om te invalideren en te essentialiseren. Wees daarom trots op je menses. Alle grappen terzijde, ik ben bloedserieus.