Myrthe is McSex moe
Myrthe Hilkens, auteur van het boek McSex, de pornoficatie van onze samenleving, weigert het onderwerp van haar boek nog te bespreken. Dat is jammer, maar wel te begrijpen.
Het uitkomen van haar boek heeft veel reacties opgeroepen. Sommige op het belachelijke af, zoals te lezen was in een profiel over Hilkens in de Volkskrant. De Volkskrantredactie vroeg zich bijvoorbeeld af of Myrthe misschien in haar jeugd was misbruikt en dat ze zich daarom bezig houdt met de seksualisering van de samenleving. Even voor de goede orde: Hilkens is niet misbruikt. In hetzelfde profiel kwam ook een opmerking van Paul Rosenmöller voorbij, uit zijn programma ‘Spraakmakende zaken’. Daarin vroeg Rosenmöller zich hardop af of Hilkens niet veel te knap is om geloofwaardig over dit onderwerp te spreken. Hoe kom je erop?
Wie het boek leest, weet dat Hilkens zich begint te ergeren als ze een recensie schrijft over een album van rapper Snoop Dogg. Zelf beschrijft ze het als volgt in haar boek: “In mijn albumrecensie maak ik uiteindelijk geen melding van het zoveelste gevalletje vrouwonvriendelijkheid. Maar het liefst zou ik gezwets over gebruikte samples, funkinvloeden of geslaagde producties overslaan en in tweehonderdvijftig woorden uitleggen waarom ik mijn buik vol heb van Snoop en Snoopachtigen.” Vervolgens doet ze vanuit deze irritatie een onderzoek naar de vele seksuele beelden die op ons afkomen via internet en muziekclips. Ze vraagt zich af wat het effect van die beelden is op (jonge) mensen en hoe het hun vrouwbeeld en hun waardering van seksualiteit bepaald.
Een serieus onderwerp waar veel over te vertellen valt. Dat Hilkens het praten erover beu is, begrijp ik wel. Hoeveel aanvallen op je uiterlijk, hoeveel stomme vragen over je jeugd en hoeveel flauwe commentaren op onder andere geenstijl.nl moet je kunnen incasseren voordat je het zat wordt? Door al die negatieve aandacht voor haar persoon gaan we voorbij aan waar het eigenlijk omgaat: een goed geschreven boek over een zeer actuele discussie. Zijn we als samenleving met al dat mediageweld en al die seksuele beelden die we (ongevraagd) op ons afkrijgen aan het pornoficeren? Zoals Hilkens samen met anderen al schreef in het manifest Sex moet weer haute couture worden: “Echte seks is spannend, vreemd, ingewikkeld en divers. Het beeld van nu is eendimensionaal en te gemakkelijk.” Ik hoop dat Myrthe van gedachten verandert en het onderwerp toch onder onze aandacht blijft houden. Want dat is echt nodig.