Twintig keer per dag

LOVER's erotische zomer

Deze zomer besteedt LOVER veel aandacht aan erotiek. We hebben een lezersoproep voor feministische erotische verhalen, én we gaan nader in op het baanbrekende onderzoek naar de vrouwelijke lustbeleving, zoals opgetekend in Wat vrouwen willen van Daniel Bergner. In dit kader en naar aanleiding van een bijzondere actie bij een grote erotische keten besloten LOVER-redacteur Natasja van Loon en LOVER-gastauteur Jantiene de Kroon tot wat participerende journalistiek bij de desbetreffende keten, die een vibrator voor 50 procent korting aanbood in ruil voor een gebruikt exemplaar. Volgende week volgen Natasja’s bevindingen, die onderzocht in hoeverre het onderzoek naar vrouwelijke lust hedendaags vibratordesign beïnvloedt. Jantiene goot haar bijdrage in een column, met de titel ‘Twintig keer per dag’.  Lees en geniet.

‘Ik zou het voor mezelf niet willen,’ zei het blonde meisje dat ik achterlangs passeerde.
‘Juist, en daar gaat het om: we kunnen wel met z'n allen zeggen dat prostitutie een normaal beroep is, toch zouden we het voor onszelf niet willen,’ reageerde haar docent triomfantelijk. Hij zou zo dadelijk met de vier-VWO-klas over de wallen lopen en voerde nu een voorgesprek. De kinderen zaten semi-ongeïnteresseerd op de bankjes op het Spui hun boterhammen op te eten, behalve één of twee nerveuze jongens die tersluiks naar het blonde meisje keken. Hun enige mogelijkheid om ooit haar lichaam te mogen aanraken had ze zojuist verworpen.
Ik wachtte nog op Natasja en had tijd genoeg om te overpeinzen dat het meisje er waarschijnlijk ook niet van droomde om bijvoorbeeld financial controller te worden bij een pensioenfonds. Daar zou ze de ganse dag volgens een nauwkeurig omschreven gedragscode moeten omgaan met onaardige collega's, een nare baas en onwelriekende klanten, die haar misschien wel zouden vragen om onethische zaakjes met ze te doen. Gelukkig kwam daar Natasja al aan en kon ik me veilig terugtrekken in de 18+ wereld van de sekswinkel, waar je 50 procent korting kreeg op je nieuwe ‘toy’ als je een oude inleverde. Nu was dat even lastig voor mij, want ik had geen oude ‘toy’, tenminste, niet één waar ik van zou willen scheiden. Gelukkig bood Natasja me royaal één van haar oude minnaars aan, die ik kon inwisselen.

‘Royal’ was ook de middle name van het roze designerding dat de zonverbrande verkoper even later tegen mijn neus aan hield. Hij vond mijn vingertoppen niet gevoelig genoeg om het ingenieuze trilpatroon mee te kunnen beoordelen. Terwijl hij zich bezighield met de gevoeligheid van Natasja's neus verzonk ik in contemplatie over de neus als tastzinorgaan. Tot de verkoper plotsklaps deze ‘Luxury Toy of the Year’ tussen ons in hield en óók het tweede knopje indrukte.
Het uiteinde maakte een draaiende zwenkbeweging die me onmiddellijk hypnotiseerde. Mijn hersenen liepen even vast op een evocatie van een MAN die zijn eikel op zo'n manier zou kunnen bewegen, en een poging me in te leven in het gevoel dat dit zou kunnen geven. De verkoper wist dat hij nu mijn onverdeelde aandacht had, hij hoefde niks te zeggen over het extatisch potentieel en begon in plaats daarvan een betoog over de medisch werking van dit apparaat. Hij raadde aan om de ‘Pink Royal Swan’ een keer of twintig per dag in te brengen als training van de bekkenbodemspieren. Want met sterke spieren krijg je snel je kutje weer superstrak na de bevalling. En het werkt ook tegen het uitzakken van de baarmoeder op latere leeftijd.
Hij pruilde nog een beetje dat er voor vrouwen zoveel keuze is aan erotische stimuli, terwijl het assortiment voor mannen nogal teleurstellend is. Ik dacht aan de vier VWO-klas die nu over de wallen langs de ramen liep en waarschijnlijk de tegenovergestelde conclusie trok. Daarna goochelde de verkoper nog wat met statistieken en zei dat je dit product het beste altijd met je partner kunt gebruiken voor een beter seksleven. Nu begreep ik de disclaimer. Die twintig keer per dag is therapeutische training, en seksspeeltjes gebruik je met z'n tweeën. Ik vind het orgasme als de ultieme staat van zelfverlies zeer nastrevenswaardig dus ik glimlachte een beetje om die zogenaamde maatschappelijke verantwoording.
Met een mengeling van nieuwsgierigheid en achterdocht nam ik de award-winnaar mee naar huis. Dat deze roze, royale zwaan mijn ego wel eventjes opzij zou kunnen zetten geloofde ik wel, en ik was vooral benieuwd hoe dat rond zwenkende deel zou voelen, diep van binnen.

Eerst heb ik het speeltje opgeladen via een USB-aansluiting en toen was het eindelijk zover. Ik drukte op het knopje en kwam binnen zes seconden klaar. ‘Zo zou ik het voor mezelf niet willen,’ dacht ik, maar het zwenkding streelt van binnen blijkbaar over de instant-orgasmerichel. Ik begreep opeens iets meer van puberjongensproblematiek met hun ejaculatio praecox. En ik begreep opeens die verkoper met zíjn ‘twintig keer per dag’. Dit wordt kei- en keihard trainen in het uitstellen van het genot, en daar kan ik inderdaad wel wat assistentie van mijn partner bij gebruiken.