VERBROKEN KETENEN HERDACHT

Op 1 juli wordt in Suriname de afschaffing van de slavernij gevierd, met de Dag der Vrijheden. Keti Koti noemt men deze dag ook wel, ‘verbroken ketenen’ in het Surinaams. Ook in Nederland viert door de Surinaamse gemeenschap vandaag Keti Koti, met talloze festivals overal in het land. Uiteraard moet daarbinnen ook ruimte zijn voor reflectie, het Nederlandse slavernijverleden werpt immers nog altijd een lange schaduw ver vooruit, en we zijn er nog lang niet mee in het reine gekomen, zo blijkt wel uit de steeds opnieuw oplaaiende discussies over racisme in ons land. Vanzelfsprekend biedt ook LOVER vandaag een podium voor die reflectie, daarom staat het essay van historicus Zihni Özdil over de slavernij en de geheime geschiedenis van het pas heropende Mauritshuis vandaag centraal. Die heropening ging gepaard met een tentoonstelling, waarin bepaalde informatie die met de slavernij te maken heeft angstvallig verborgen is gehouden. Zoals het feit dat het Mauritshuis gebouwd is met bloedgeld, dat met de slavenhandel is verdiend. Özdil schetst met een levendig verslag van deze geschiedenis, die eigenlijk op alle scholen onderwezen zou moeten worden om bewustzijn te creëren van ons slavernijverleden. Misschien dat we racisme dan met minder krampachtigheid en meer begrip voor de huidige gevoeligheden het hoofd zouden kunnen bieden. Kortom: ‘De gepasteuriseerde geschiedenis van het Mauritshuis’ is een must-read, voor Nederlanders van alle kleuren.

‘Als je melk pasteuriseert wordt het behapbaar. Het brengt de maag niet meer op hol en het wordt marketable voor massaconsumptie. Op een vergelijkbare manier wordt geschiedenis vaak gepasteuriseerd, meestal door hetzij overheden hetzij het bedrijfsleven of – zoals in dit geval – door een collaboratie tussen beide centra van macht. Zo heeft de pasteurisering van het Mauritshuis bijna Noord-Koreaanse proporties. Elk spoor van de slavernij-achtergrond van dit gebouw is zorgvuldig gewist.’ – Zihni Özdil