Vrouwen Nu Voor Later
Zij staan nu allemaal op het punt de pensioengerechtigde leeftijd te bereiken, de Vrouwen Nu Voor Later. Wat hen met elkaar verbindt is niet alleen hun aktivistiese verleden, maar ook hun vooruitziende blik. Al in het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw bracht het verlangen naar een “vrolijke oude dag” een beweging op gang van, met name lesbische, vrouwen die de 50 passeerden. Door middel van het opzetten van gemeenschappelijke woonprojecten voor hun doelgroep namen zij zelf het heft in handen om een passende oudedagsvoorziening te realiseren. Uit het project kwam bovendien een buitengewoon sprankelend online beeldarchief voort, dat een belangwekkend stuk verleden toekomst geeft.
Al in 1996 werd door Judith Schuyf (“Oud Roze”, Homostudies onderzoek, 1996) onderzoek gedaan onder ouder wordende lesbische vrouwen naar hun wensen en verwachtingen ten aanzien van hun laatste levensfase. Daaruit kwam onder meer naar voren dat deze vrouwen zich in bestaande voorzieningen voor ouderen niet echt thuis zullen voelen en zeker behoefte hebben om met gelijkgestemden samen te wonen. Nu bestaat er in ieder geval één project dat hierop inspeelt. Het wordt beheerd door Vrouwen Nu Voor Later heet, groeit ondertussen gestaag uit tot een indrukwekkend bouwwerk van beelden uit een paars verleden. Goed voor lange avonden vol nostalgie voor wie het allemaal heeft meegemaakt, maar tegelijkertijd een unieke gelegenheid voor nieuwe generaties feministen om de sfeer waarin het activisme van de Tweede Feministiese Golf zich afspeelde heel nabij te komen.
Tegen een paarse achtergrond passeren hele schoenendozen vol zwartwit foto’s en scans van beduimelde stenciltjes de revue. Reeds lang vergeten tijdschriften vind je er terug. Als ik mij niet vergis is LOVER het enige blad uit die tijd dat nog bestaat! De vormgeving van de vele grafische producten die de site weergeeft is op een vaak aandoenlijke manier gedateerd. Zo ook de spelling: aksie, teoreties, ekstra, diskriminatie, je ziet het allemaal weer terug (of voor het eerst). En dan de kleding! Tuinbroeken! Jeans met heel wijde pijpen. Joppers en Palestijnse sjaals.
Anja Meulenbelt en Marian Sax zijn er nog piepjong. Saarein schrijft haar hele geschiedenis. Van Agt (wie is dat?) moet weg en de vrouw beslist. Er wordt veel ‘aksie’ gevoerd, maar ogenschijnlijk nog veel meer gefeest. Enfin, ik moet gaan zwijgen en een ieder moet het zelf gaan zien!