Vuile Lakens: bloederige dialoog

Na een volle cyclus sinds het begin van de Bloeddagboeken neemt de maan weer langzaam af. Tijd voor een nieuwe post in onze winterspecial waarin LOVER het taboe van menstruatie slecht. De breinen achter Vuile Lakens, Heleen de Bruyne en Anaïs van Ertvelde, namen de spreekwoordelijke pen ter hand en schreven een bloederige dialoog over de kleurschakeringen van het bloed in hun menstruatiecup.

Heleen: Ik heb nooit geweten hoe veel verschillende vormen mijn menstruatiebloed kan aannemen. Tot jij me de menstruatiecup aanraadde. Ik ben je er nog altijd dankbaar voor. Je hebt me leren genieten van het bloed-kijken. Eerst aarzelend bruinig. Dan dieprood, later vol wervelende brokjes, om dan lichtrood en tenslotte weer bruin-wit gevlekt te worden. Hoe hysterisch het ook klinkt: sinds ik ernaar kan kijken, bloed ik veel liever.

Anaïs: Voor mij zijn het stoppen met hormonale anticonceptie en het starten met de cup één en dezelfde beweging geweest. Die twee zijn nu met elkaar verstrikt  geraakt en hebben mijn beleving van bloeden veranderd. Er lijkt zo veel meer variatie in te zitten. In het bloed en in mijn gevoelens.

Ik heb me een beetje laten gaan, ben namelijk ongesteld, en heb er zomaar een talig bespiegelinkje over geschreven. Herkenbaar?

gestopt met de pil, weet ik weer hoe het was steevast aangekondigd door een heupschuddende hitsigheid en dan een zuigend gevoel dat ik alleen als stroperig en een beetje zwart kan omschrijven vastgeplakt in het moment terwijl ik anders met mijn geest in het ijle kan snellen winter lijkt meer winter, nacht meer nacht, maar ook de zomer is echter en lomer en warmer, zoals toen je kind was en steken in je zij had alles staat een beetje meer open, komt sneller binnen, wil dan onverhoeds naar buiten het poreuze vrouwenlichaam uit de medische traktaten hoeft geen probleem te zijn omdat ik begin met de cup zie ik heel goed hoe het is stroperig en een beetje zwart of zo felrood dat het erom vraagt dramatisch in de douche rondgepletst te worden een inspectievat voor kleine miskraampjes en de terugkeer van de eerste melkstrepen want het lekkend lijf wil lekken zeker nu mijn kut niet meer zo tampondroog is

Heleen: Brrr, de gevreesde tampondroogte. Wanneer je het ding eruit trekt en elke vezel langs de wand van je vagina voelt schuren. Voor de rest heb ik er niets aan toe te voegen. Zo voelt het inderdaad ongeveer, dat lekken in een vaasje.