WAAROM LOVER VANDAAG NIET OVER FERGUSON GAAT

Amerika is ontvlamd nadat de uitspraak van de volksjury in de zaak Ferguson vandaag bekend werd. Politieagent Darren Wilson wordt niet vervolgd voor het doodschieten van de zwarte tiener Michael Brown. In heel Amerika is er protest uitgebroken. Hoewel de zaak ons aan het hart gaat en we dus wel een blog over Ferguson aanbevelen (zoals hier op The Toast, ofNRC) hebben we besloten om toch een ander onderwerp centraal te zetten.  

Ferguson is namelijk nu bijna té actueel, gebeurtenissen volgen elkaar zo snel op dat er een grote nieuwsredactie voor nodig is om die in kaart te brengen. Voor beschouwing is het nog te vroeg. De column van Jessica Valenti in The Guardian van gisteren is ook actueel – ook in ons land actueler dan aanvankelijk het geval lijkt – en biedt tegelijk het stukje beschouwing dat jullie van ons gewend zijn. In ‘When everyone is a feminist, is anyone?’ constateert Valenti dat het feminisme tegenwoordig alomtegenwoordig lijkt. Beyoncé voor de metershoge letters FEMINISM, feminisme op voorpagina’s van tijdschriften over de hele wereld, jonge vrouwelijke beroemdheden die langs de feministische meetlat worden gelegd. Ze constateert ook dat er talloze activisten onder de feministische vlag opereren die eigenlijk eerder als vijand van het feminisme gezien zouden moeten worden. Bijvoorbeeld Christina Hoff Sommers, die de misogynie van de GamerGaters verdedigt. Of Julie Bindel, die vindt dat het feminisme het bestaan (!) van transgenders zou moeten bestrijden. Of Sarah Palin, verdere introductie nauwelijks nodig, schatten we. Zelf konden we er ook nog wel een paar namen binnen onze eigen landsgrenzen aan toevoegen, van mensen in wie we Valenti's beschrijving herkennen. Zoals een Annabel Nanninga of een Elma Drayer, twee opinieleiders die nogal geneigd zijn om het blanke feminisme als superieur te zien boven het intersectionele feminisme. Maar zoals Valenti het zegt:

‘But maybe doing the work of feminism is more important than identifying as a feminist. After all, the word isn’t just an identity – it’s a movement. It’s something that you do. Without some boundaries for claiming the word feminist, it becomes meaningless. So once and for all: Can you be an anti-choice feminist? No. A Republican feminist? Unlikely. A feminist who thinks that the issues of importance to women of color or gay women or trans women or disabled women aren’t “feminist issues”? To quote Flavia Dzodan, “My feminism will be intersectional, or it will be bullshit” – and I’m not interested in bullshit.’- Jessica Valenti.