WTF? TROLLEN TRACHTEN ONLINE FEMINISME IN DISKREDIET TE BRENGEN
Ja, het is waar wat deze kop zegt. Echt waar. Al meer dan een jaar nu hebben mannelijke internettrollen zich voorgedaan als gekleurde of Aziatische feministes, in een georkestreerde poging het online feminisme in diskrediet te brengen. Ze hadden de actie zelfs een codenaam gegeven: Operatie: Lollipop. De mannen achter Operatie: Lollipop organiseerden zich via 4chan’s/pol/board en documenteerden hun ‘successen’ op Tumblr. Achter de campagne, waarin de trollen onder valse namen een radicale agenda propageerden, schuilden leden van de Men’s Rights en Pick-Up Artists-communities. Het bedrog speelt al sinds augustus 2013 en kwam afgelopen vrijdag uit toen de media ontdekten dat de hashtags #WhitesCantBeRaped en #EndFathersDay een hoax waren, afkomstig van Operatie: Lollipop. Een échte Twitter-feministe, @sassycrass, wist vervolgens een lijst samen te stellen van alle valse accounts van waaruit de laster werd verspreid. Je zou om minder paranoïde kunnen worden. Ons duizelt het nog steeds. Toch bewijst deze samenzwering één ding dat goed genoemd kan worden: dat het online activisme van gekleurde en Aziatische vrouwen blijkbaar zo succesvol is dat het een lastercampagne uitlokt om de bedreiging ervan te elimineren. We hebben twee artikelen voor LOVER’s Uitgelicht uitgezocht die nauwkeurig verslag doen van de operatie: ‘What the Internet's Most Infamous Trolls Tell Us About Online Feminism’ door Fruzsina Eördögh op Motherboard en ‘Activists Are Outing Hundreds Of Twitter Users Believed To Be 4chan Trolls Posing As Feminists’ door Ryan Broderick op Buzzfeed. Lees en wees verbijsterd, net als wij. En verheug je daarna over de onvermijdelijke conclusie: dankzij intersectioneel online activisme is het feminisme vitaler dan ooit.
‘If online feminism wasn’t important, young men wouldn’t have spent months trying to dismantle it via “deep cover,” and if Asian and black women weren’t important, these young men wouldn’t have pretended to be them. There is something absurdly triumphant (to me, a feminist) in knowing a group of white Western men spent months online pretending to be members of one of the most marginalized groups in Western society. Why? Because online feminism makes them mad? A movement that was started decades ago is simply being proven more pertinent than ever.’ – Fruzsina Eördögh